Sometimes wishes could be usefull

Ik sta dan wel al 3 weken achter met mijn blogberichten, maar bij deze

UN FELIZ Y PROSPERO ANO NUEVO! A todos ustedes lo deseo todo que su corazon desea y que todos sus sueños se pueden realizar! 2012 besos!


Tussen haakjes (Newyear at the beachhhhhhhhhhh this year! <3)

And remember, in 2012 too, I will love you all! xx

ya... ;D

Wo-o-ow, hoeveel achterstand heb ik?! Veel te veel naar mijn goesting, ma da’s nu wel echt de fout van het schoolsysteem in België eh. Ik dacht van ik ga ff nie schrijven want al die arme studentjes gaan te fel afgeleid zijn, ik moet die laten leren. Dusja bij deze heb ik hier een zware zware achterstand in te halen. Voor wie het uiteindelijk het zwaarste gaat zijn weet ik nog niet, voor jullie om te lezen of voor mij om te typen… Ja ja, ik zal er dan maar eens aan beginnen zeker? :)

Het begon allemaal lang lang geleden op 5 december 2011.

Al vrij vroeg was ik uit mijn bedje, goedgezind weliswaar, want ik stond op met de heerlijke geur van panqueques. En ik moet eerlijk zijn, die zijn echt wel beter als de Belgische pannekoeken! Om half 9 ‘moest’ ik op INFOP zijn, de landbouwschool, want nu ze zowel daar als in Santa Clara vakantie hebben kan ik daar wel hier en daar gaan helpen. Zondag waren er 11 biggetjes geboren en die zouden vandaag gemerkt worden in de oren, dus werd mij een sms gestuurd of ik niet wou komen helpen. Zo gezegd zo gedaan. De eerste 4 biggetjes hebben ‘afgezien’ in handen van Rigo, bij de volgende 7 had ik het tangetje in mijn handen. –Weet ge da da eigenlijk nog best zacht knipt, zo een varkensoortje? Jajajajjaja! :D Daarna was het de beurt aan de konijn. Voor die was het lot iets minder zachtaardig, het beestje heeft ons namelijk niet overleefd. Zo gaat da dus echt hier in Honduras, honger? Ah wacht effe, kga da konijn of die kip die in de tuin loopt ff halen. Ik moet zeggen, achteraf hebben we toch nog wel zitten lachen met da bontmantelke –sorry voor gevoelige lezers! :) Daarna heeft Rigo mij met de moto thuisgebracht en zijn de Dra, Javier, Rigo en ik ergens gaan eten. Na het eten hup hup terug naar huis, de douche in –zo een perfume de cerdo is toch nie da wisten ze mij te vertellen, en daarna op naar Panacam! Op zo’n 3 uur rijden van het vredige La Paz zaten we daar midden in de bergen. Prachtig uitzicht, ma toch ook best saai hoor. We hadden al vrij vroeg (half 6) gegeten, en de avond zou echt nog lang worden. Geen TV, om 6u donker, geen computer, geen dagboek, geen gsmbereik... (en ik had nog meer dan 2uur gratis belminuten!) Ouftie! Ik had –eerlijk waar!- echt goesting om terug naar La Paz te vertrekken..

Dinsdag 6 december ’11

Sinterklaas, nope dies nie gekomen ;( Maar ik geloof eigenlijk helemaal niet dat dit was omdat ik nie flink was geweest, maar meer omdat stel u voor, Slechtweervandaag zou over golfplaten moeten lopen, da arm beest da zakt daar direct door. Ten tweede, door welke schoorsteen zou zwarte piet moeten komen? Ten derde, de sint zou hier hennig afzien met zo ne lange baard en dan nog ne mijter en die hele mantel bij zo’n 25°C. Ten vierde de sint drinkt nie van da slecht bier en ten vijfde, die chocolade van hier is echt nie lekker! (hint-hint!). Nuja ik kon ook gewoon mijne schoen zelf vullen en superverwonderd opstaan, ma daar had ik precies ook niet zoveel goesting in. Dus ben ik maar gewoon opgestaan, heb mijn schoenen aangedaan zonder te veel erin te kijken en ben met de dra de bergen ingetrokken. Ook al waren we maar een uurke gaan wandelen, don’t onderschat it hoor! :D En dan terug naar La Paz, jijijij! Da was wel allemaal prachtig om te zien, ma zo voor ne keer, ge weet allemaal wel da ik nie zo een natuurmens ben wa zich terugtrekt in de stilte, integendeel :D Toen we thuiskwamen stond er een schommel op mij te wachten. Waarschijnlijk niet op mij, maja, met de gedachte alleen al was ik al blij! :D de sint was mij dan toch nie vergeten jajajja ! :D Dan raprap snelsnel naar de gym gespurt, en na 2uurtjes aerobics en een dik half uurtje dansen is Machte mee naar thuis gekomen, waar we samen panqueques hebben gebakken, lekkel zeg :D

En da was het voor die 6 december 2011, nuja, het voordeel is da ik volgend jaar dubbel krijg, toch he Sinterklaas??????

Next, the 7th.

Vandaag was ik zowa bored, zo een wa-gaan-we-doen-ik-hoop-nie-te-veel-want-ik-heb-echttt-geen-goesting-om-ook-maar-iet-te-doen-dag. Dus hebben we de kerstboom maar opgezet, en het hele huis ook tussen handen genomen. De kerstmode hier is blijkbaar dit jaar paars. En onze kerstboom ziet er dus als volgt uit. Een laagje gewone gele lampjes, een laagje gekleurde, een laagje gele, een laagje gekleurde en nog een laagje oranjese.. En de kerstballen, die zijn geel, rood en oranje. Cool eh ? :D pero se lo ve biennn :D  In de namiddag ben ik naar Machtelijn haar thuis gegaan want het was Emilio’s B’Day vandaag! Net vooraleer we naar de gym gingen hebben we ons daar eerst volgepropt met pastel, en daarna zijn we dus naar de gym gegaan eh. Na de gym zijn Machte en ik langs den esquina gepasseerd om nog zo eens een avondje bij de zipotes te zijn, en da was weer geweldig, zoals gewoonlijk eh. :D Onderweg naar thuis nog snel een brood of 2 kopen, want Machtelijn zou verloren brood maken! Heeeeerlijk :D

Howjo, we zitten al aan donderdag! Ik ben echt kort bezig eh :D (precies alsof het feit dat het nu al half 1 ‘snachts is daar iets mee te maken heeft :D). De 8^e van de laatste maand dus.

Om 8u had ik afgesproken met Melkin in het park, die zou mij meenemen naar ‘unas charlas’. Zoals een echte gentleman kwam die netjes op tijd aan volgens la hora hondureña en om 9u kon ik dus eindelijk ‘hey!’ tegen hem zeggen. Blijkbaar waren het dus ‘unas charlas sobre la Vih/Sida’ We hebben ons echt gewoon ziek gelachen, ma het was ook wel superinteressant, en aan het eind van de dag gingen we allemaal buiten met een diploma, aangezien iedereen door was op het examen. :D Na een hele hoop foto’s ben ik om twintig voor vijf van het park naar thuis gespurt, van thuis terug richting het park om naar de gym te gaan, en jaja, Lore was om stipt 17u02 op de gym. Op tijd dus. ’s Avonds zat ik nog supervol energie, ik vermoed omda ik een uurtje minder gym had gedaan. Ik ben dus maar een tourke gaan wandelen tot bij Diego en daar heb ik den avond tot half 10 mee doorgebracht :) En toen was het slaaptijd! :)

Vrijdag 9 december. Ik weet echt echt echt niemeer wa ik toen gedaan heb eh! ;o zelfs in mijn dagboek staat er niks omda ik nog geen idee meer heb van wa ter toen gebeurd is ;o Das echt de eerste dag eh da ik niks in mijn dagboek ook nie staan heb, en ik weet nie hoe het komt ma ik heb er gewoon geeeeen idee van van wa ter gebeurd is! Grrrrrr!

Viva Barça!!! Jaja, op zaterdag 10 december is Lore met een paar kameraden gaan kijken hoe Barça met 3-1 won van Madrid! Twas echt geweldig geweest! :D  We zaten met ne mixed groep, een deel Barça’s en een deel Madrid’ers :D die laatste zijn het bij de 2-1 afgetrapt, konden het mentaal niemeer aan :D ’s Avonds zijn we naar de disco gegaan om da te vieren. Ter was eig nie zoveel volk, ma het was eig wel leuk geweest hoor. Jajajja :D Toen we thuis kwamen heb ik mij een paar boterhammekes met choco getoast, mij in de zetel gezet, die opgegeten en in de zetel in slaap gevallen. Rond een uur of 3 werd ik wakker met het besef da ik beter mijn bed in kon gaan :)

Zòòòòòòòòndaaaooog den ulufde.

Mijn dagboek verteld mij da ik dieje’n dag echt gene klop gedaan heb. (wow ik pleeg plagiaat op mijn eigen teksten) Ik was opgestaan met de gedachte mij een eike te bakken met toast, ma een hoopje panqueques stonden mij al vriendelijk toe te lachen. ‘Eet mij eet mij!’ zoals die reclame van die schoenen, ‘koop mij koop mij’. Dus stelde ik dezelfde vraag. ‘Maar wat kan ik met jullie doen?’ ‘Verdikken verdikken’ ‘Ok tis al goed, u eet ik op’ en dan begon die volgdende ‘ach, waarom gaat ge naar de gym?’ ‘ja gij hebt ook gelijk, u eet ik ook op’, en dan die daarna ‘ma ge hebt nog gene gegeten met suiker, weet ge nog hoe lekker da da was?’ *Lore gaat naar de keuken, haalt de pot suiker* . Na deze drie kreeg de vierde mij toch niet meer overtuigd, wo-o-ow. Het werd mij weer duidelijk waarom ik naar de gym ga. :D Daarna heb ik mij nog eens aan de pc gezet en heb ik geskype’d tot een uur of half 3 in de namiddag. Get a life zouden de meesten zeggen als ge zegt da ge zo een uur of vijf, zes achter de pc hebt gepasseerd. (ik ben papa trouwens nog steeds dankbaar voor het lijden dat ie mij heeft aangedaan door het eten van echte Belgische fritten van de frituur voor de webcam! ;o jajajja :D) Wat da get a life betreft, da ben ik dan maar eens gaan zoeken. Ik wou eigenlijk gewoon ff naar het park gaan, alleen, om even frisse lucht in te gaan ademen en dan terug naar huis. Maar de jongens waren aan het futboltenis’en in de straat dus heb ik mij daar op de stoep een plaatsje toegekend en heb mij neergezet. Toen ik terug thuiskwam zijn de dra en ik in het park een ijsje gaan eten en de rest van de avond heb ik op mijn kamer doorgebracht, aangezien Javier ‘een klein beetje’ zat was. But no worries, Geert Hoste, Philippe Geubels, Basta en De Slimste Mens, jullie waren geweldig! 4u lang niks anders as van datte, ik kon niemeer van het lachen :D 

Nou, dat was het dan weer, tot ziens en tot de volgende keer!
- the end-

Van 2 weekjes achterstand wordt er nu eentje goedgemaakt.

Hallowkidowkie Belgica!
Hier zen ekik dus weer eh :p Kzal mijn best doen om het nie te lang te maken deze keer owkie? :p

Maandag de 28^e.

Zalig! We waren terug van een druk weekendje Tegus en ik zou vandaag eens kunnen uitslapen! Haha, was het maar zo, om half 8 kreeg ik een sms da meid nie binnenkon. Oké, geen probleem, ik ga de poort opendoen en besloot terug mijn bed in te kruipen. Zo gezegd zo gedaan. Lore lag in haar bed ennnn dieje kleine van de meid begint te Janken, met een grote J idd. Uiteindelijk ben ik om iet na 9 van ellende ‘&compleet uitgeslapen’ opgestaan.
Ik ben dan maar aan mijn kamer beginnen opruimen, en X aantal uur later was dit taakJE ook al weer gedaan. Jajajaja :) Daarna ben ik naar het ziekenhuis gegaan. –Jaja, begin al maar allemaal te panikeren! Om tolk te spelen voor een groepje Taiwanezen. Spaans-Engels. Yeah right! En dan wordt ik ook nog eens bij ne gynaecoloog gezet. :D Het was precies niet helemaal de woordenschat die ik beheers, ni int engels en nog minder in het spaans :D

Om half 4 was ik daarvan terug en was dus nog mooi netjes optijd voor de aerobics van 16u. Na de aerobics moest ik helemaal niet zoeken voor oefeningen om te doen. Mr X stond al klaar. Luís (de baas) zei trouwens ook nog dat die twee dagen dat ik niet gekomen was (donderdag en vrijdag) mij geen goed hadden gedaan. Ik was echt op mijn tenen getrapt want als een compliment kon dit niet echt tellen hoor! Om half 7 terug naar huis en daar liep Mr X met ons -2 blanke mensjes- geprivilegieerd door de straat. Met Machtelijn ben ik mee naar haar thuis gegaan en daar hebben we iet superlekker gegeten, iet wa mij deed denken aan smoutebollen ^^  En dan naar huis, douche in. Dju da was koud! En daarna voor het slapengaan nog eventjes TV. Btw, Mr X heeft vanaf nu een naam, Josué. Z’n sms met ‘muchos sueños dulces’ heeft em verraden. Jajajjaaj :D

Dinsdag de 29^e

Vandaag en morgen zouden er geen manualidades zijn, perfect! Nog wat opruimen en dan wat zitten babbelen op facebook en nog een skypeje hier en daar. Ik ben vandaag voor het eerst terug door de enige echte Kapelstraat in Alken gewandeld! –Google Streetview heeft mij daar wel bij geholpen ma toch :). Kmoet toch toegeven hoor, het was toch ff raar. Even vroeg ik mij weer af waarom ik het in mijn krollen had gekregen even een tripje naar de andere kant van de wereld te maken. Voor een heel jaar dan nog.

En dan opnieuw naar het ziekenhuis. Vandaag stond ik bij een pediater, da was toch al wa makkelijker dan da van gisteren. Misschien ook omda er maar 2 patienten waren doordat het superkoud was en omdat iedereen dan in de voormiddag komt. Daarna weet ik ff niemeer wa ik gedaan heb en om iet na 3 ben ik naar Machtelijn gegaan zoda we alle tijd van de wereld hadden om op het gemak naar de gym te gaan :D Ook weer 2 uurtjes aerobics en dan nog wa maquinas, ma ik had echt geen inspiratie vandaag dus om 20 na 6 was ik het beu :D Aléja we hadden nog wel wa afgelachen hoor, want ter is zo een toestel en daar moet ge u eigen gewicht bij trekken, dusja volgens mij is da meer motivatie om af te vallen als da ge met gewichten werkt :D Machtelijn is er zelfs nog bij op komen zitten :D (Jaja, ik begin spieren te kweken hoor! :D) En dan huphup naar huis, en heel toevallig ging Josué vandaag ook door toen wij doorgingen. iQue raro! :D Daarna ‘Let me in’ nog gezien en dan bedje in.

Woensdag de 30^e

Vandaag naar Siguatepeque met de Dra, Javier en Machtelijn. Eerst zijn we Javier daar gaan afzetten aan de Infop van ginder en daarna zijn we doorgereden naar een botanische tuin waar ze ook zo van die typische Lenka-dingen hadden, en nog iet waar ze zo van die typische stuff hadden en daarna nog wa gewoon rondgereden. Voor mij was da eigenlijk goed, ik had nie zoveel goesting om uit de auto te stappen en iets te gaan doen fzo, want het was van da typische belgisch weer wa u in zo een Laat Mij humeur brengt :p Zo aan het niffelen en ijskoud buiten. De Dra vond da zalig, want das het hier zelden, koud. En dan nog eens met die regen, da was prachtig vond ze. Machtelijn en ik deelden die mening niet :D Toen zijn we gaan eten waar we vorige keer ook geweest waren en opnieuw was de spaghetti superlekker. En de paella ook. En de ananas ook. :) Daarna Javier en Rigo terug gaan oppikken aan de Infop, en beiden moesten ongelooflijk hard lachen toen we zeiden dat we de weg eerst niet terugvonden. Hun voorspelling was namelijk uitgekomen :D De terugrit was best grappig :D Daarna zijn Machtelijn en Rigo nog mee naar thuis gekomen en daar hebben we nog gezeten onder ons drietjes tot half 4, want toen was het tijd om naar de gym te gaan J Machtelijn was na één uurtje aerobics al doorgegaan en Josué vond da helemaal nie erg had ik den indruk. Dus na nog een uurtje aerobicos was het tijd voor wat oefeningen met gewichtjes en tuurlijk kwam mijn trouwe helper mij bijstaan met inspiratie, want die had ik gisteren niet echt. Ik kwam meer als lang genoeg toe en blijkbaar is er een zwijgende afspraak ofzo gemaakt. Want als ik mijn lange jogging over mijn short aan begin te doen begint hij tegen iedereen Adios te zeggen. Eens thuis, douche in, tv op, bed in :)

Donderdag de 1^e

Blijkbaar was er ook vandaag geen manualidades dus Machtelijn en ik stonden daar, te staan, te wachten, net zoals de rest. Toen werd gezegd da de licenciada nie zou komen zijn we nog even bij Heloisa op het werk binnengesprongen en daarna met een grote omweg op het gemak terug naar huis gegaan en tegen een uur of 11 zijn de dra en ik naar Tegus vertrokken om de auto in de garage te gaan halen. Nu was de bus Gasolina omgevallen in de andere auto, wat gelijk staat aan het feit dat we zo’n 2u in een auto zaten die niet eens van ons was ma die goed genoeg rook om u neus er pijn van te laten doen. Int begin riekt da nog goed, ma zolang is toch iet anders! Een stop onderwege. Hier kunt ge uitstappen en wa frisse lucht inademen wist de dra mij te vertellen. Rarara, waar stoppen we? Aan een tankstation. Yeey. Man ik heb echt de hele baan zitten piekeren da het nie normaal is. Dan hoorde ik de Dra ook nog eens zeggen dat we laat terug zouden zijn, wat dus geen gym zou betekenen, en ik had nog steeds geen saldo op m’n gsm. Kzou dus ook nie ff snel een sms kunnen schrijven van Hey ik ga nie komen, het amusement alleen fzo. Aangekomen in Tegus zijn we in La Fogata iets gaan eten, da’s naart schijnt een zaak van de ouders van Grace. Twas echt superlekker! Hup hup nog wa naar hier en daar en terug en ik maar op mijn horloge kijken. Uiteindelijk zijn we tegen half 6 vertrokken, dusja forget about it. Den dag verliep gewoon nie zoals ik em min of meer gepland had, dan komt het autistje weer in mij te boven, ik kan daar gewoon nie tegen. We waren net richting La Paz vertrokken belt hij. Hij belde om te vragen waar ik was en om te zeggen dat em geen inspiratie had op de gym en bla bla bla :p Natuurlijk kon de Dra ook de helf verstaan en toen ik afgooide vroeg ze of het mijne admirador was aan de telefoon. En jup, die was het. En om tien minuten van aankomen in La Paz belde em al opnieuw. Om te vragen of we er al waren en om nogmaals te zeggen da de gymnasio echt stom was geweest. Yeahright. Toen we terug thuis waren heb ik een CupNoodles soepje klaargemaakt, helemaal op Francisco’s wijze, sorry oma, niet meer die van u :) Da had mij echt gesmaakt :) Tegen een uur of acht ben ik dan nog naar de voetbal gegaan en om half 10 fzo was ik terug thuis. Ik heb mij in de zetel gezet met een warme tas melk want ik was gewoonweg bevroren!

Vrijdag de 2^e

Op naar Comayagua vandaag met de Dra en Javier. Eerst naar de banken gaan en daarna een tourke gaan wandelen in het park van Comayagua. Nu het daar ook feria is en dan nog eens kerstperiode ook, zou ik de kans gehad hebben een aantal mooie foto’s te maken. ‘Zou’, idd, das onvoltooid fzo nie? Khad mijne kodac idd nie bij. Fin soit, na het kopen van een aantal souveniertjes zijn we nog even naar de winkel gegaan en dan terug naar huis. Om half 5 stond ik op de gym en heb ik maquinas gedaan tot 5, daarna aerobics en terug maquinas. Twas eig wreed plezant. Twas vrijdag dus dan is er nie zoveel volk niemeer, ma degenen die er dan nog zijn, die zorgen wel voor een echte vrijdagsfeer, we hebben echt veel afgelachen :D Daarna is Josué met mij mee tot thuis gewandeld, heb ik gedouche’d en ben achter mijne pc gekropen. It couldn’t have an happier ending :D

Zaterdag de 3^e

Mijn planning voor die dag: Afspreken met Melkin, ’s Avonds canchitas met de zipotes, ik had er echt zooooo naar uitgekeken. Maarrrr, tuurlijk verliep het zo niet. Want toen ik de Dra vroeg om hoelaat we terug zouden zijn van Tegus kreeg ik een raar gezicht te zien. We blijven daar slapen en keren morgen terug. Whattt?! Maja, ander keus dan meegaan had ik nie ;o We zouden tegen 11u vertrekken, uiteindelijk zijn we om iet van 14u vertrokken. Had ik da geweten.. Tegen een uur of 4 zijn we dus in Tegus aangekomen  en naar Santa Lucia doorgereden want daar woont de broer van de Dra. Daar zijn we al vrij snel vertrokken om even te gaan wandelen want anders zouden we de zonsondergang missen :) We moesten zo’n 4km wandelen bergop bergf om in het dorpje terecht te komen. Van die vier heb ik er gene ganse gewandeld, want na zo’n 750m stond er een voor mij onbekende achter ons met een quad en die onbekende zei Tia tegen de Dra en werd Rafael genoemd door de dra. Komt ge achterop? Tuurlijk zeg ik daar geen Nee tegen! :p Dus zijn we een tourke gaan maken totdat we de dra terug tegen kwam, in het dorpke. Een deel van de conversatie, -in dees stuk begin ik ;) : ‘Dime, cuantos años tiene usted?’ ‘29, y tú?’ ‘Solamente 18’ ‘Que?! No, en serio?’ ‘Que edad estabas pensando que yo tengo?’ ’23, 24, si, eso’ Whatttt? Zie ik er dan echt zooo oud uit? ;o :D Echt niet eh :D Drna zijn we onder ons drieën ne warme choco gaan drinken en daarna terug naar het huis van Joaquim, de broer van de Dra dus. Daar hebben we een megabord vol Yuca, koolsla en Chicharrones gekregen en ik zat echt vol. Daarna moest Rafa iet gaan bijhalen in het dorpke en vroeg of ik nie meekwam met de quad. Twas echt f***** freezing ma het was leuk. (Volgens mij opgezet spel want wie moet er nu ijsblokjes gaan halen als het buiten 15°C is? Dan zijt ge toch zo al bevroren). Terug in da huis waren José Carlos en Grace er ook, en opnieuw ging het erover tussen Rafa en Carlos da ik er helemaal geen 18 leek, en da het beter zou uitkomen moest ik ouder zijn. Stop eh manne. :D Om 23u zijn we naar José Carlos z’n thuis gegaan en daar zijn we blijven slapen. Aleja slapen. Om half 2 ben ik mijn bed ingekropen om om half 4 nog ne keer wakker te worden, en om weer veel te vroeg op te staan ook. –‘

Zondag de 4^e

Ik werd wakker met een bericht van de Dra om te zeggen da ze bij Alex is (hare andere zoon, ik moet eens dringend een stamboom fzo beginnen maken om het zelf nog te kunnen volgen) en da we om 10u naar Ojojona zouden gaan. Ok das goed. Aandoen, eten, TV. Om 10u belt de Dra mij waar ik was. Huh? Aan het wachten op haar? Ze zei mij da ik naar Alex z’n thuis moest komen. Ja tuurlijk weet ik waar da da is. Ik ben al blij als ik in La Paz m’n eigen thuis terugvind ;o :D So once again het JoséCarlos mij gebracht tot daar en eigenlijk moest ik maar gewoon de straat oversteken en tot op het einde van da straatje lopen. Achja :D Daar heb ik nog eens ontbeten, aleja het einde van de film 2012 gekeken met ananas in mijn handen, en daarna terug naar huis. Hop naar Ojojona en ook daar was het la feria! :D dus weer wat souveniertjes bij en daarna zijn we met de hele familie iets gaan eten. Pupusas! Deze waren echt lekker! Kheb trouwens ook nog eens nederlands kunnen praten met een vrouw uit Holland die getrouwd is met ene van hier :p Daarna terug naar La Paz, naar Marilu voor die haar papieren van AFS en hebben we Machtelijn maar in ene keer meegenomen da we samen naar de voetbal van de zipotes konden gaan. Josué was ons komen uithalen omda die ook zou gaan spelen ma met de ander ploeg. Toen ik daar aankwam was het precies of de zipotes jaloers waren fzo, of Tchema toch, da vond ik echt kei erg ;o Daarna zijn Machtelijn en ik nog met de zipotes en Marysol meegegaan naar La Esquina aan Diego z’n thuis. Ook Josué was erbij, ma da kon mij ff nie zo heel veel schelen eig. Twas weer supergrappig onderweg, alé gewoon zo typisch voor als ge bij de zipotes zijt, gewoon lachen en spelen de heel baan. Toen we terug naar huis gingen –Machte, Josué en ik- vroeg die middelste nog van Gij zijt daar precies ook nogal close mee. Die kon zeggen wat em wou, da zijn de zipotes en daar mag ik kindje bij zijn :D Daar komt echt niemand niemeer tussen hoor :) En dan Slaaptijd!

Alweer een weekje voorbij :) xxxx

Een titelloos weekoverzichtje.

Lunes. El 21 de noviembre del año 2011.

Toen, die dag, stond ik om half 7 al aan de gym voor een uurtje aerobicos, want om 8u zouden de Dra., Glenn en ik naar Comayagua gaan om inkopen te doen voor de ene of andere gelegenheid waarvan het mij (toen) een raadsel gebleven is dewelke. [Thanksgiving bleek achteraf] En vooraleer ik kon bellen naar Cindy da ik nie naar Manua zou komen, belde Cindy mij al da er geen manualidades zouden zijn. Nou dat kwam effies goed uit zeg! :D Bijna thuis zei de Dra. da we ’s middags bij een vriendin van haar zouden gaan eten. Ma eerst de wachtzaal nog leegwerken. (Ondertussen heb ik mijn vorig weekoverzichtje geplaatst.) Eenmaal aan tafel was Glenn er ook weer. En misschien mag ik dan toch nog les gaan geven in een schooltje –int engels ja :p- en ze gaan ook kijken wanneer de groep “Green Adventure” nog iets gaan doen, waar Jesús de dokter van op het congres/feestje mij al over verteld had. (: In de namiddag heb ik 2u geslapen in de hangmat en ben ik wakker geworden omda ik kou had en vol muggensteken stond.. ;p Eens terug ‘klaarwakker’ (nog half aan het slapen dus) ben ik ff met Marilu (zo schrijft ge hare naam dus, en niet Marylou :p) mee naar die haar thuis geweest, waar ik met Heloisa (dochter van Marilu) en Emilio (het lief van Heloisa) wat gewiskund heb. En toen vroegen die of ik nie mee naar het park met hun ging. Hup naar huis, eten, omkleden, telefoon opnemen en zeggen da ik eraankom, schoenen aandoen, terug naar ginder. Daar –in het park dus- was de verkiezing van de ‘Reina’ van de ‘Feripaz 2011-2012’ Da was supersjiek gedaan! Eerst allemaal soldaatjes van de NaPo (Nationale Politie) in positie zetten die vervolgens met hun zwaardjes en benen allemaal bewegingkjes doen. Dan passeerde de oude en afgedankte (:p) koningin, de 1^e prinses, de 2^e prinses, 5 eredames en dan de nieuwe koningin. Die 9 dames werden ook nog eens allemaal begeleidt door ne Junior van de NaPo in kostuum. Da wou ik ook wel, die kostuumekes alleen al waren prachtig! ;o [Er liepen ook nog 4 kindjes in mee, in ook nog van die prachtige kleedjes en ook met opgestoken haar etc, en Atenas was er een van! :)] Het hele gebeuren duurde wel lang want die kwamen één voor één allemaal in een “elegante” ma megatrage pas. Kheb dus het kroontje nie zien aangedaan worden want ik was al aan het babbelen. Ff naar de zipotes (Tchema, David, Diego, Corta) iet zeggen die ik net tussen heel La Paz in het park zag (jajajjaja, maar 3 minuten ma da was lang genoeg :p) en dan: TOROFUEGOSSSSSS! 15 waren het er deze keer! ;o Megaaaaa <3 Deze keer heb ik nie gewoon staan kijken hoe iedereen gelijk ne gek begon te lopen ma ben ik met Emilio mee ter midden in gaan staan om te lopen, egt fijn! ^^

Martes. El 22 de noviembre del año 2011.

Manualidades van acht tot 12. Om 13u naar de tandarts. Ditmaal had ik iets minder bedenkingen. Het was er koud, alweer. De airco stond op, en bleef op, ondanks mijn gebarentaal da ik toch wel bijna als een ingevroren vis voelde. Ik had de vorige keer al gezegd da de assistente nie de slimste was eh. Maar! Toen kreeg mijn verhaal over bedenkingen als je in een tandartsstoel ligt een andere wending. De tandarts vroeg aan z’n assistente om de airco uit te zetten toen em naar mij keek. Volgens mij zag ik er al heel blauw uit fzo. Verder heb ik niemeer veel gepeinsd, ik lag daar goed en kon gewoon in slaap vallen. Het enigste waar ik dus mee bezig was was dit proberen te voorkomen :p Toen we uiteindelijk weer naar buiten gingen was het al half 4. Jaja, wreed lang, dus tijd om mij te haasten en naar de gymnasio te vliegen. 50min aerobics, 10min fietsen &babbelen met ‘die ene’ (voorlopig is Mr. X nog naamloos), en die vroeg mij of het misschien nie beter was nog een uurtje maquinas te doen ipv nog een uurtje aerobicos. Jajajajajaja nope? :D Ma om 18u ben ik toch nog aan de maquinas begonnen, tot half 7. Tuurlijk kwam Mr X mij helpen en bijstaan met professionele uitleg. Totda ik em na 20min vroeg of em ook niks moest doen.. “Ahja, euhm ja, euhm.” ;D Anderhalve minuut later ging ik door, langs het park, en kon niet weerstaan aan de Torrones (ringen van een soort zachte koek, geen cake, met dulce op). ‘3 aub.’ Nu ging het er nog over, zou ik ene eten of nie? Jep. Khad gisteren gene gehad, en wrm ga ik naar de gym? xD Al wandelend naar huis kwam ik Corta aantegen, die richting het park ging. En op dezelfde moment hoor ik da achter mij mijne naam geroepen werd. Mr X kwam aangelopen. Perfect. Dan moest ik die Torron nie alleen opeten en zou ik de smaak toch gehad hebben ma mij dus minder schuldig voelen. Telefoon. De doctora. Of ik al onderweg was en of ik alleen was/zou gaan, anders zou ze mij wel komen halen. Even een blik naar die ene naamloze en “Ik ben onderweg, ma ben nie alleen.” “Ah dan ist goed, tot sffs.” Mr. Naamloos ging met plezier mee! Hij vroeg zelfs of ik nie met hem naar zijne voetbal ging vandaag. Jajajaja. Maar nee. Ik heb mij gedouched en ben in de zetel gaan zitten. &zo geschiedde het.

Miercoles. El 23 de noviembre del año 2011.

‘s Morgens Manualidades, ah nee, eerst naar gymnasio om half 7,  en dan om 13u naar de tandarts, again, maar ditmaal zou het de laatste keer zijn! Deze tandarts zag/ziet er dan wel iets onprofessioneler uit, ma de assistente wist wel waarover ze praatte. En ze lachte, vooral toen ik een vies gezicht trok bij het proeven van iets Bah-igs. :p En dan hup hup hup naar huis want om 15u zouden(!) we ten laatste vertrekken naar Tegus. –Houd rekening met La Hora Hondureña. Nog ‘snel’ even de wachtzaal leegwerken en om kwart na 5 konden we vertrekken. Als we die papieren nie vergeten hadden. Half 6. Eens in Tegus zijn we in de Pizzahut iet gaan eten. En dan op naar het huisje. Wij waren er al voordat José Carlos, Grace, en Gian Paul er waren. TV’tje zappen en plots ‘Dra! er is iemand!’ De familie dus. :p Babbel babbel, aai aai (Maggie, de hond) en al vrij snel slaap slaap.

Jueves. El 24 de noviembre del año 2011.

Ik werd wakker. Ik zou nog een half uurtje blijven liggen en dan zou ik opstaan. Toch nog ff het uur checken. Half 3. Misschien toch nog maar iets langer dan een half uurtje blijven liggen. Om half 8 opstaan. Ontbijten met de Dra. & José Carlos (da’s tenminste nie zo’n hoogloper). Daarna zijn we in de dansschool de uren gaan vragen, naar DHL en AFS geweest, naar nog vanalles geweest, in Pollo Campero pollo gaan eten, naar het park in Tegus geweest, de kathedraal gaan bezien, nog ff naar de Metromall (want ik had nog geen schoenen om te dansen ;o) en dan doorheen het drukke trafico terug naar huis want ik had dansles om kwart na 5. En tot 7u heeft Lore gedanst. Goed gedanst. Of toch nie slecht. Helemaal nie slecht voor de 1^e keer. Vraag maar na! ;o :p Terug naar huis. De Dra zou daar op mij wachten. Ja tarara. Bel bel, niemand doet open. GSM. Gsm?! Dahmn, die ligt in de badkamer op te laden. Euhm. Naar de portier. Als ik nu nog een naam van een familielid had ofz, ik weet da daar nog familie woont in die wijk, ma namen, nope, die ken ik allemaal nie. Dan maar een geïmproviseerde uitleg.  “Ik sta nog maar van gisteren aan deze post, ik ken da hier nie.” De portier en ik stonden dus quite.  Naar de hoofdportier. Met namenlijst. Wa rondbellen en slechts 20 minuten later zag ik de Dra. Por fin! Douche in. Haren wassen. Zeep in mijn ogen. Handdoek! *Lore trekt handdoek over douchegordijnhouder*. Ik ben nie blind, oef! Da wilt dus zeggen da ik nog kon zien. En wa zag ik?! Een douchegordijn, inclusief –houder, op de grond. Mierda! Probleempje :p Maargoed da ik zo’n handige harry ben, en in 10 minuten was het weer gefikst, jajajaja :p Gewassen gedroogd en gekleed ging ik terug naar onder, daar was de Dra de papieren van AFS nog aan het invullen. Stel u gezin voor. + uw huis. Ik woon daar nu toch al, zever dus. Daarna nog tot 23u30 zitten babbelen met José Carlos, Grace en de Dra, en daarna : Bed in!

Viernes. El 25 de noviembre del año 2011.

Eens denken. Nee, eerst opstaan (of toch op z’n minst wakker worden), en dan eens denken. 7u30. De Dra zou om 9u naar het AFS kantoor gaan. Maar mee dan. 8u30 auto in. Belt Luisa da ze platte band had. Dan maar ergens eerst even een koffietje gaan drinken. En tegen Marilu zeggen wat ze wel en niet mocht zeggen tegen Luisa, moest ze Machtelijn willen kunnen meenemen. :D 10u. Naar AFS kantoor. Machtelijn mag zondag mee naar La Paz. Good. Ma ze (Luisa) had de familie nog nie gebeld, nog steeds nie ;o Verder. Euhm. Ah! Inkopen doen! Een fles cider, 3 flessen wijn, 2 tequila, 1 baileys, 1 jägermeister, 1 margharita, en dan nog wa eten. Toastjes, toastjesbeleg, 24pakjes Oreo’s (aan slechts 3€50! xD), nog koekjes, nog nootjes, nog een ditje en een datje. Nog naar hier en naar daar en dan terug naar huis, 15u30. De Dra, Valerie en Dignora gingen om 16u naar de nationale muziekschool voor een voorstelling. Lore alleen thuis, tot 20 voor zes, want toen had ik dansles. Tot kwart voor 8. En weer alleen thuis, ma deze keer wel mét sleutel. Douche en toen kwamen de Dra en kids terug. En broers, dochter, zoon,.. ’n hele reunie om naar the wedding van José Carlos en Grace te kijken want die zijn bijna een jaar getrouwd. Om 12u Marilu nog brengen naar waar die hier in Tegus verblijft en tegen 1u bed in.

Sabado. El 26 de noviembre del año 2011.  

Vandaag was ik iets moeërder en heb ik nog eens doorgeslapen. Kwas zelfs nog moe toen ik wakker werd doorda iedereen ergens begon te rammelen. Ik was dus nog de enigste die om half 8 nog in z’n bed lag. Ja hey, wa uren zijn da nu ook om te gaan slapen. Om kwart voor 10 naar dansen tot 12u. ‘t was egt supervermoeiend! ;o De eerste les was toch nog steeds het leukste, meer latino, salsa merengue en punta liggen mij iet meer dan r&b en hiphop. Dan terug naar huis. Douchen en naar de mall om half 1-1uur. Alé, da was de bedoeling. Om half 1 hora hondureña was ik er. Om Half 3 dus.  De dra zat vast in het verkeer en dus heeft José Carlos mij gebracht :) In de mall heb ik toen kennis gemaakt met Horus, de tot toen nog steeds gastbroer van Machtelijn. Die is bij ons gebleven tijdens het shoppen tot een uur of 5. Daarna zijn nog andere vrienden van Machte gekomen en ook Alejandra was er!  Nog even verder gaan shoppen en om 19u Amanecer gaan zien! Ohhhhh ;) ! En dan om 9u terug naar huis, om nogmaals bij de familie zitten babbelen tot het veel te laat was en ik er bijna bij neerviel. :p

Domingo. El 27 de noviembre del año 2011.

Opstaan, naar de keuken, mij deze keer niet verschieten van de pratende kerstboom zoals ik gisterenochtend deed, eten, en met José Carlos en de Dra mee naar opnieuw vanalles en nog wat. Om 12u mas o menos zijn we Machte aan de kerk gaan afhalen  met heel haar bagage en voor die begint haar avontuur dus nog eens opnieuw. Maar vanaf nu in het vredige en rustige La Paz. Terug thuis –ma nog steeds in Tegus- heeft José Carlos pizza gemaakt voor de hele familie en heb ik met die de auto gewassen, en daarna zijn we de terugrit naar La Paz begonnen. Zoals gewoonlijk heb ik die geslapen. :) Machtelijn afzetten bij Marilu en met Jusarah (Machti’s nieuwe gastzus) naar het park, om daar Heloisa en Emilio en Samir (hun zoontje) tegen te komen. Gisteren waren er Torofuegos zei Emilio, &Lore heel teleurgesteld ;D Maar wat vertelde Jesús mij toen ik hem tegenkwam?! Er zouden vandaag óók torofuegos zijn! Yeey :p Voor Machte zou dit de eerste keer zijn dat ze die zou zien :) Maar voor da die kwamen hebben we eerst nog meer dan een uur gewoon zitten zitten en babbelen. Het was eigenlijk een beetje saai en ik was dus superblij toen ik de zipotes even zag aankomen :p En die waren ook allemaal even blij om mij te zien :p Tchema toch :p Maar David ook. En Diego ook. En Oscar ook :p En Ricardo, ja die blijft altijd even droog. :p Ma het was weer supergrappig, zoals gewoonlijk :p Ook die ene van op school was er, die ‘ambetante’ ma fin soit, toen ik met die aan het babbelen was riep Atenas mij! :) Die stond met Noella ook te wachten op de torofuegos :) die waren superblij om mij nog eens te zien, da was echt fijn, en toen ik daarna met Oto (man van Noella) stond te babbelen kwamen de torofuegos. Jijijijiji! Por fin! Ik was er helemaal klaar voor, want het zouden de laatste zijn van deze feria :(  :) Daarna ben ik de zipotes nog 7 keren tegengekomen om 7 keren te zeggen da ik nu echt doorging, en na die 7 keren zijn we dan ook wel effectief doorgegaan. :)

Zo, dit was een korte samenvatting van mijne titelloze week :) Besoss! Xx

I had a nice week. :)

De 14^e van de 11ste maand.

Vrij vroeg opgestaan die dag. Om half 7 ben ik met de Dra, Javier en Rigo mee naar Infop geweest, om daarna om 8u naar Manualidades te gaan, maarrrr, de licenciada kwam niet! Jijijiji :p Dus ben ik maar mee naar Cindy haar thuis geweest tot iet voor 12, dan naar huis en Pc’tje op want een aantal Belgjes hadden aandacht nodig :p Toen ieder zijn portie gehad had heb ik nog even geskype’d met Machtelijn, om ons reisje naar Roatan te regelen. Alles staat vast, behalve de datum.. :D

Op naar de volgende, dinsdag 15 november.

Een nachtmerrie gehad vandaag, de eerste hier in Honduras! Chance’ke da Marco Borsato me toen even kwam vertellen dat de meeste dromen bedrog zijn –Opluchting! :p
Om 8u manualidades, maar vandaag zijn we aan iets anders begonnen, namelijk een ‘oja navideño’! Toen ik thuiskwam heb ik een chicarrón en een appel gegeten en om 13u zijn we vertrokken om Javier weet-ik-veel-waar af te zetten. 3u rijden, onderweg nog iet gaan eten (iet wa té lekker en té veel was, met een geweldige maag als gevolg onderweg) en vrijwel direct terug vertrekken toen we om 16u aankwamen. De Dra. had namelijk een vergadering om 17u. Om iet na 6 waren we er –jip, ik moest ook mee- en de reunie was in het weeshuis als ik het goed begreep. Terug thuis hadden we eigenlijk geen honger meer en zijn we allebei voor de TV in slaap gevallen :)

16 NOVEMBER 2011

CHARLOTTE IS JARIG! (..geweest!)
Veel specialers als dit is er eigenlijk niet gebeurt vandaag :p VM manualidades, en namiddag mijn verjaardagsbrief schrijven, skype’je om te zingen, naar de post, ff langs Cindy passeren, dan langs de gym om mij in te schrijven en dan naar het park om iets te eten en naar een vriendin van mijn mama haar thuis. En dan TV en slapen :p

17 november.

Wa is er toen gebeurd? Euhmm.. ik ben naar de gym geweest! Eerst een uur aerobics en dan 1,5u maquinas. Miljaar mijn benen! Da was echt te veel. ’S Avonds nog ff TV gekeken en toen bed in. Uiteindelijk ben ik nog tot 1u opgebleven, in Belgie waren ze al vroeg terug wakker :D Voor de rest denk ik dat ter door den dag nie veel meer gebeurd is buiten manualidades :)

18 november.
[Al 3 maand manne!]
Smorgens naar Manualidades van 8 tot 10, dan Machtelijn gaan halen aan de bus en dan met die terug naar Manu. Daarna naar Cindy; belt Luisa naar Machtelijn. Om te vragen hoe het met haar was en wat ze aan het doen was. Blij dat ze eindelijk eens iets kon doen –want buitenkomen kan ze in Tegus niet, wegens té gevaarlijk-, zei ze dat ze bij mij in La Paz was, maar dit kwam blijkbaar niet zo goed aan. Regels bleken overtreden te zijn door naar een andere stad te reizen en dit kon 3 gevolgen voor ons Machtelijntje hebben. Terug naar Belgie, het verliezen van de Independent Travel of niet mogen veranderen van gezin. Ocharm het kind, ze kon zelf ’s middags niet genieten van de frietjes die ik gemaakt had. (En nee, dit lag niet aan mijn kookkunsten! :D) Mijn mama heeft dus ook nog maar eens naar Luisa gebeld en die laatste zei dat ze zo snel mogelijk terug naar Tegus moest, maar wel veilig, dus dat betekende of de namiddag zelf of ’s anderendaags smorgens. De consequenties zouden hetzelfde zijn. ‘Ja blijft dan hier eh’ zei m’n mama :p Daarna zijn we samen naar de gym gegaan van 16u-18u, en we hebben weer goed afgezien :p Daarna zijn we met de Dra pizza gaan eten, was eigenlijk echt leuk (en de pizza was superlekker) en dan naar ‘den Esquina’ met Marysol Machtelijn Diego Tchema David en Ricardo. Daar hebben we ook weer heel wa afgelachen :) Dan nog even naar het park met M&M, waar we een suikerspin hebben gekocht. Nja, waarom gaan we anders naar de gym?

19 november. zaterdag.

Vandaag moest Machte naar huis en de Dra. en ik zouden Javier terug gaan halen. Dus: om 5u opstaan, om om half 6 van de Dra. te horen te krijgen dat we pas om half 8 met Marylou zouden gaan praten om Machte voor te stellen. Terug slapen dus, om om 7u nog eens op te staan. Aankleden en eten en dan richting Marylou. En jip, als Luisa nu niet lastig gaat doen door het ‘misverstandje’ zal Machtelijk op zo’n 100m van mij komen wonen. Om kwart na 8 zijn de Dra. en ik dan vertrokken richting Las Lagas, waar ik voor het eerst in 3 maanden terug op een paard heb gezeten! Eerst kreeg ik zo een mak ding, ma die ben ik gaan wisselen, voor ene die bokte :p Nadat em na een tijdje toch besefte dat em moest luisteren en mijn papa da gezien had stelde die laatste mij iets voor. Als cadeautje even een paard. Vet eh :p En als ik de vocabulaire voldoende ken mag ik les gaan geven :p Vet eh ? :p  Maar wat de plaats zelf betreft, het was er echt zooooooo mooi, zalig gewoon. Daarna zijn we ergens gaan eten waar ze ook bier brouwen. En waar ze bier brouwen, jap, daar wordt ook bier geproefd toch? En dan terug naar huis. Ff een tussenstop gemaakt waar ik een gids toegewezen kreeg, om grotten te gaan bezien. Ook mooi! (ma warm :p) Terug in de auto, uurtje rijden, en nog eens stoppen om een fokkietje te gaan drinken. Uiteindelijk kwamen we thuis aan en zijn we even naar het park gegaan, totdat ik een bericht kreeg om naar Orlando’s graduatiefeestje te gaan :) Da was echt supertof geweest, nja wa wilt ge, met de zipotes ist altijd feest :p

20 november.

Heel veel is er nie gebeurt vandaag. Familie van de Dra kwam tegen de middag en zijn tot een uur of 5 gebleven. Ik heb weeral genoeg gegeten voor 3 weken, wa gaat da bij Kerstmis geven? Achja, ik ga toch nie voor niks naar de gym? :p Daarna ben ik even bij Marysol en Cindy gepasseerd om te zien of die eerste mee naar de voetbal ging ma die was ziek, dus ben ik alleen met de zipotes meegeweest. Want Orlando was zo slim geweest Kelyn niet uit te gaan halen. Toen ik om half 9 terugkwam ben ik vrijwel direct gaan slapen, aangezien het de dagen ervoor ‘vrij laat’ was geworden :p

Zo, dit was het weer wat de afgelopen week betreft :) nog een prettige dag verder!

3 maanden; een algemeen overzichtje.

Tis alweer van da, een maandoverzicht! Waar moet ik mijn inspiratie toch maar blijven halen voor die wistjedatjes ? :) En ik moet precies ook nog eens mensen leren kennen die jullie het lezen interessanter maken :D Wel lieve mensjes,  ik doe mijn best! (en als da nie goed genoeg is, tja das dan pech eh ;) )

Dus om te beginnen, hoe sociaal ben ik geweest en wie is dus wie?

-De Dra.(Lizano): lees ‘de doctora’, mijn nieuwe gastmama en kinderarts.

-Javier: mijn (nieuwe?) gastpapa en leerkracht op Infop.

-los cipotes (want blijkbaar zijn hier wat twijfels over): dit is de hele vriendengroep hier zowat waar ik zowat het meeste bij rondhang en dit voornamelijk op de voetbal, in het park en op ‘de hoek’ :) Javier, Tchema, Oscar, Orlando, Ricardo, Corta, David, Diego, en nog een paar ;)

-Rigo: Goede vriend van Jonas, de vorige gaststudent in dit gezin en nu mijn personal trainer op de gym.

-Alejandra: zus van Luisa, een AFScoordinator en vriendin van zowat alle Belgjes in Honduras!

-Nog namen van wie jullie niet weten wie ze zijn? Reacties/facebook kunnen een oplossing vormen! ;) 

Ook is mij achter plaatsnamen gevraagd! Misschien zijn er nog meer onder jullie die hier vragen over hebben?

-Comayagua: het dorpje naast La Paz, op ongeveer een uurtje afstand. (Favorietje van de Dra)

-Aguas Calientes: Dit zijn ‘natuurlijke’ zwembaden in de bergen. Doordat daaronder een (inactieve) vulkaan borrelt is het water er dus lekker warm en kan je er gaan zwemmen.

-El Salvador: Culture générale, een buurland van Honduras. De dochter van de Dra woont daar en tripjes naar daar zullen nog volgen dus.

-Cascadas – de Nova – Multiplaza – Metromall: Zowat de ‘belangrijkste’ malls (voor mij :D)

En dan de wist-je-datjes! Ik was even mijn blogbericht van vorige maand aan het herlezen, en toen zei ik al dat het moeilijk was om wistjedatjes te vinden, wel, hier zit ik dan weer, stuck :p Deze maand is het dan ook niet zo lang, want ik het echhhhhhhhhhhht moeite om nog ietwa interessante weetjes te vinden :)

        ..Lilo en Stitch hier ‘Leroy en Stitch’ heten ? :D

        ..het tandpastamerk Signal hier Pepsodent heet?

        ..Belgíca hier een naam is ?

        ..en dat ‘Rudi’ hier een Meisjesnaam is?! –Vandaar da ze allemaal met mij aan het lachen waren toen ik fier over mijn papa’tje aan het vertellen was ;o

        ..ze hier ook tv’s in de bussen hebben? –de Flatscreens van Sony zijn hier overal geinstaleerd!

        ..die bussen –nu met flatscreen dus- ooit dienst deden als schoolbus voor de Amerikaanse kids?

        ..je ook in Honduras naar de scouts kan gaan?

        ..als de president een toespraak geeft alle Amerikaanse zenders op tv afgesloten worden en op alle Hondurese posten niets anders dan die toespraak te horen is ?

        ..het echt wel geweldig is als je naar het toilet moet en je zit op de bus? –De bergen met al hun bochten zorgden voor het nodige plezier :D

        ..mijn hart echt pijn deed toen ik een groepje kindjes van zo’n 8 à 10 jaar langs de baan zag schuppen in droge en door bussen vastgereden aarde en dit met blote voeten?

        ..drinkbekertjes op openbare plaatsen eindigen in een punt? –’t zijn dus inderdaad omgekeerde kegeltjes.

        ..ik in mijn nieuwe gezin opnieuw met mes en vork eet? Raarrrrr.

        ..ze hier geen deurklinken hebben? Allemaal van die draaiknoppen, of originele zelfuitvindingen :)

        ..ze hier Hoegaarden en Leffe hebben? –De verkoopcijfers zijn naart schijnt nie slecht :)

        ..als je hier niet slaagt voor je herexamens je nog steeds een 2^e herexamensessie hebt? –Deze betreft dan wel de materie van het hele schooljaar, maar toch!

        ..ik nog een goeie mop ken? Jjiijijjijiji! :D
                -¡Oye Juan! ¿Tus vacas fuman?

                °¿No, por?

                -Nada, ..entonces se te esta quemando la granja..

                Don’t ask me waarom ik deze zo geweldig vond :D

        ..de afkorting ‘OK’ eigenlijk komt van ‘Zero Killed’? –Nja ik wist da dus niet.

        ..het nieuwe minimumsalaris 1200Lps moet bedragen? –dat betekent dat het huidige minimumsalaris minder dan 50€ bedraagt!

        ..verkeersdrempels ook gewoon scheepstouwen kunnen zijn? –Geloof mij, klaag maar niet over de verkeersdrempels in België!

        ..ik vanaf nu Lorena word genoemd?

        ..zoals de wet van de sterkste in de savanne telt, de wet van de snelste hier in het verkeer geldt? –Lang leve Tegus!

        ..ge hier helemaal gene sleutel nodig hebt om met den voiture te varen? –ik keek echt wel even op toen mijn taxichauffeur de sleutels gewoon aan de kant legde en toen de auto startte en vertrok.

        ..mijn zusje jarig is geweest op 16 november?!

        ..ik echt niet weet of ik deze wist-je-datjes kan volhouden tot op het einde van het jaar? –Tis echt wreed moeilijk aan het worden! :D ik ga stoppen :D

Voila ik weet het, het was een heel pak korter (dan verwacht?), maar misschien een opluchting voor velen onder jullie want ik weet het, op mijn blog leef ik me wel eens uit :)

Dikke kussen en tot gauw! :)

't is altijd lente in de ogen van de tandartsassistente.

Zaterdag 12-11-11

Ik heb last van mijn korte termijngeheugen en herinner me niet meer echt wat er toen gebeurd is. Of toch niet van hetgeen er gebeurd is in de voormiddag :) Tzal wel nie veel speciaals geweest zijn dan.. :p ’s Middags waren we ergens iets gaan eten, en toen we terug naar huis gingen kreeg ik een ijsje. En blij da ik was met mijn ijsje! Nog nooit heeft een ijsje mij zo gesmaakt. Want mijn ijsje had namelijk een zalig verdovend effect voor mijn pijnlijke tand. Ik was het ijsje dus dankbaar. En mijn mama ook, voor het kopen van het ijsje. Voor mij! :D Genoeg over het ijsje. In de namiddag ben ik naar Marysol gegaan en de Dra. zei me dat ik Marysol, Diego en Cindy moest uitnodigen voor de BBQ die avond. Zo gezegd zo gedaan! Om 18u30 waren Mary en ik er, netjes op tijd een half uur te laat, en hebben gegeten met de Dra. en Javier. Cindy ging nie komen want die voelde haar een beetje ziekjes. En Diego, die was met de zipotes in het park. Dus bellen Marysol en ik op Tchema, aangezien er maar twee van de hele groep een gsm hebben, om te vragen of Diego ook komt. ‘Mogen de anderen ook meekomen?’ vraagt Diego. *Zelfuitnodiging ;o* ‘Met hoeveel zijn ze?’ vraagt de Dra. Diego terug aan het woord ‘1,2,3,4,5,6,7,8,9, ja, we zijn met 9’. Wo-o-ow! Waar toveren we plots voor 8 man extra vlees vandaan ? Uiteindelijk kwamen ze met z’n vijven af. Da kon er nog net vanaf. Ik ben hier Al een week en het was al van da. Ik wist echt nie wa ik moest zeggen tegen de Dra. :) ‘Ach, das om te vieren da ge een week hier zijt ;)’ . Oef :)

En dan THE BIG DAY! Jajajajja :D Zondag dertien november tweeduizend en elf.
Nog nooit, maar echt nog nooit was ik zo blij om naar de tandarts te mogen gaan. Te mogen gaan, jap, niet eens moeten gaan.
Het begon allemaal.. dus zondag morgen om 9uur. Ik zat aan het ontbijt en de Dra. komt mij zeggen dat het ziekenhuis belt om te vragen of ik misschien liever om 10u kom ipv om 17u. Wat had je nu gedacht? Het werd 10u en Lore ging op de tandartsstoel liggen. Zenuwen gierden door mijn lijf. Tis en blijft de tandarts, en remember, we zitten nog steeds in Honduras.
(et dees moet ge lezen alsof het een superspannend verhaal is, dan is da grappiger ;) toch maar even melden vooraleer jullie gaan denken dat ik mij weer vanalles te veel inbeeld :D )

Daar lag ik dan, 3x verdoofd, ik voelde helemaal  niets. Mijn mond opengespannen met zo een groen ballonstoffig doekske. En ik had ook zo een plastieke bril op. 50 minuten had ik om na te denken, maar over wat? Het rook helemaal niet tandartsig daar. En de stoel waar ik in lag, was dezelfde gele als bij de orthodont vroeger. En de assistente, die was langzaam, en kende haar les nie. De helft van de tijd had ze het verkeerde vast. Verder waren de kasten keukenkasten, alleen ontbraken de kookplaten en de oven.  De airco stond koud en ik had mijn haar net gewassen. De bieper ging de hele tijd af. Na 7 keren begon ik me er toch in op te jagen. Nog steeds lag ik daar, onder een plafond dat 20 ganse witte platen telde. De halve heb ik niet geteld. De lichten waren helmaal niet sterk. Door de okergele muren gaf het een warm effect. (ondanks de airco) De assistente haar ogen waren mooi geschminkt. En de tandarts had een druppeltje zweet op zijn voorhoofd. Hij was geconcentreerd. Mijn bril had ik in mijn handen. Samen met twee servietjes. Het moesten er altijd twee zijn. Tenminste, dat zei de tandarts tegen zijn assistente toen die laatste mij er maar eentje gaf. Dus kreeg ik er nog eentje, want 1 + 1 = 2. En zo lag ik daar. Spannend hé, zo een tandartsverhaal live vanuit Honduras? Jajajajjaa :D
Nu voel ik mij echt goed nu ik die spanning met jullie heb kunnen delen! :p In ieder geval, het eindigt met ‘En ze leefde nog (lang) en gelukkig.’
;)

Een spannende week! Jajajajaja :D

Dag mijn liefste beste Belgjes! Hoe gaat ie met jullie? Ik was er net weer eens aan aan het denken hoe hard jullie mij wel niet missen dus dacht ik, ik moet nog eens een nieuw blogbericht posten voordat ze ongerust worden. Maar nog steeds geldt het spreekwoord ‘Geen nieuws is goed nieuws’. Geen zorgen dus, ik leef nog.

Nu ben ik aan het twijfelen, wanneer heb ik mijn laatste bericht erop gezet? Want als ik mijn extern geheugen erbij haal en even nalees, dan denk ik dat ik jullie al verteld heb over mijn tripje naar Comayagua met mijn mama zondag, niet? Maar heb ik jullie al verteld dat ik ’s avonds de film ‘Mamma Mia’ nog heb gezien? Neen hé? Wel dit stuk is meer voor mijn liefste collegaatjes van bij de slager.. :) Ik kende namelijk nog steeds alle liedjes van ABBA! Al was het wel even raar dat ik daar nu niet stond met aftrekker en dweil maar gewoon in de zetel zat mee te zingen, jaja.. :D

Over naar maandag de 7^e. Por fin! Mijn acht lagen papier hangen op die ballon! [Seg ma het dees heb ik al ne keer gezegd gehad? Da ik ongerust was da gijlie mij miste nie? En da ik ne nieuwe nummer heb? Tis da ik nu (nog) geen internet heb om te checken waar ik gebleven was en mijn geweldig spannende verhalen op voorhand typ :)] Nja, in ieder geval –nu kan ik de dag ook maar beter verder overlopen-, ik heb 2 films met mijn mama en papa gekeken en die eerste die kwam ons nog pistachenootjes en druifjes opdienen, hoe leuk :) En dan het avondeten, patatjes (eigenlijk 1 grote) met salade en vis. En een glaasje rode wijn. Ik klaag niet..
[En hier denk ik dat ik gebleven was.]

Om kwart na 10 ’s avonds belt Alejandra mij, ik zou morgen om 9u in Tegus moeten zijn. En das een busrit van 3u. Leuk da ze mij da zo op tijd zeggen.. Ik dacht eerst dat het een grap was dus bel ik op Femke, die slaperig aan de telefoon hing. Nja die wist da dus eerder da ze vroeg moest opstaan en was dus ook vroeg gaan slapen. :)

Dinsdag de 8^e.
Om half 5 begon mijn wekker leuk leuk te rinkelen en om kwart voor 6 zat ik op de bus. Zonder belkrediet, alles op goed geluk dus. Of halvelinge toch, want halverwege de busrit krijg ik een sms van mijn mama dat ze mijn gsm had herladen. Ook goed dan :) Ma fin soit, ik mag dus nog een paar maand hier blijven eh, ik heb mijn visum nu –hiervoor moesten we dus allemaal naar Tegus vandaag-! Jijijiji :D En la oficina de migración y extranjeria hebben we allemaal samen best lang zitten wachten, en Machtelijn kwam maar niet. Mij hadden ze pas om kwart na 10 laten weten dat ik moest komen, zij wist blijkbaar helemaal van niets en zat nog op school! Toen om half 2 eindelijk iedereen te horen had gekregen dat we ons avontuur hier in Honduras mogen verder zetten, zijn Luisa, Femke en Machtelijn en ik,  Rebecca en Lotta, en nog twee naar de Cascadas (da’s de mall) gegaan. Pizzahut! Heerlijke pizza, maar  nog steeds verschrikkelijke tandpijn, egt genieten ging dus niet.. Hierna nog even met Machtelijn en Femke een ijsje gaan eten en dan met de taxi naar de bushalte. En met de bus naar huis. ’s Avonds had ik gewoon een boterhammeke met hesp gegeten en toen zei de Dra. kom, we gaan een tourke maken. Naar waar? Waarom? Raar, maar ok. Maar het was gewoon een wandelingetje in het park, waar ze mij een tas melk liet proeven met kaneel. Melk, nuja, blijkbaar doen ze daar 1/5^e likeur in. Van 45° liet ze mij daarna weten. Jajajajajaja :D
En nog meer nieuws! 9 kans van de 10 komt Machtelijn naar La Paz, om te wonen welteverstaan! Ik krijg opnieuw Vlaamse compagnie :D

En toen werd het alweer tijd om een woensdag te leven. 9 november.

Geen manualidades vandaag! Jijijijijij! Btw, weten jullie wat, ik heb hier mijn eigen douche! Tuurlijk wisten jullie dat al, maar wat ik nog niet gezegd heb en me nu te binnen schiet, die douche, daar komt warm water uit! Kga nog echt een luxe kindje worden, whoops. Verder genikst en daarna even naar Cindy. En om 14u zouden we naar Comayagua gaan. Ma om 14u was de wachtzaal nog nie leeg en uiteindelijk zijn we een uurke later vertrokken. Eerst Javier nog ophalen bij Infob, en daarna naar de kapper! ‘Gaat gij u haar ook laten knippen, misschien de puntjes, nie?’ ‘Hmmn, oké dan..’ Tis te zeggen da ik nie echt de kans had om Nee te zeggen, maja, geen erg :) Eerst had ik er nie zo een goed oog in, ma tis toch goed gekomen, tcheque xD En ik heb ook nog eens voor 670Lps shampoo en een ander product voor mijn haar gekregen. Omda ik blond ben. En ik heb de kapper nie eens moeten betalen. Lang leve mijn blonde haartjes! :D Onderweg naar huis belde Alejandra mij, om te vragen of ik een stuk Bijbel naar het nederlands kon vertalen. Ok dan :) Even later maar nog steeds onderweg zijn we gestopt om iets te eten. Ik heb voor scampi’s met frietjes gekozen, en die scampi’s hadden zo een kroketlaagje, ech lèkker :D En om te drinken was er nie veel keus, een flesje bier voor iedereen. Btw, da was zo aan een visvijver da we geweest waren, en daar waren zwembaden ook, en rond die zwembaden, daar was gras. En op da gras, daar stonden koeien. Echt geweldig als ge zo naast da zwembad een koe zit staan :D

Over naar 10/11/11.

Terug naar Manualidades vandaag, yeey –‘ Maja kom, eer da de licenciada er was en begon was het al 9u. Echt fijn was het nie, ik had geweldige koppijn door die stomme tand, en das hier dan nog eens een heel kud vrouwen beteen die nog eens net vandaag discussie voerden. Miljaar. Ik kon bijna janken van de pijn, ondanks al die pijnstillers. Eens thuis ging et iet beter, ik was alleen dus da was al da (Sola con la soledad! :D )Om half 2 kon ik e i n d e l i j k naar de tandarts. Die wist mij te vertellen da ik een infectie had en da ik naar een andere tandarts moest gaan. ZONDAG. Als er nu 1 zaak was da ik hier in Honduras nie wou hebben dan was het iet aan m’n tanden. Puchika. Naar de Aguas Calientes zijn we niet geweest (achteraf bleek omda ik met mijn tand zat en het dan beter was nie naar daar te gaan), dus heb ik maar wat in de hangmat gelegen buiten en zo’n dik uur gewoon met de Dra zitten praten. Daarna gegeten, spag met spagsaus en nog ff TV gekeken. Tegen half 9 had ik nog maar eens ne pijnstiller genomen en toen die tegen 9u begon te werken, wou ik gaan slapen. Forget it ja. Tegen half 3 ben ik ingedommeld en om 5u was ik al terug wakker. Toch liever mijn blonde haar van gisteren dan mijn tanden vandaag :)

Van de 7 dagen in een week, kwamen we aan dag 5. Vrijdag elf elf elf.

Ik was eigenlijk liever blijven liggen aangezien ik zo weinig geslapen had, maar ik moest naar die Manualidades want ik had al een achterstand omdat ik er dinsdag nie was. Met de pijn ging het iets beter, en mijn ballon kreeg vorm tot een zwarte vaas. Nu had ik liever gehoopt da we daar zo een leuk dier fzo van gingen maken, maar niet dus. Terug thuis heb ik me voor de TV gezet en ben ik ingedommeld. Na een uur terug wakker en een boterhammeke met spagsaus gegeten, zolang het maar allemaal nie te hard was was het goed. Verder, euhm, denk ik da ik nog een keertje een uurke heb geslapen, jup, de film interesseerde mij dus echt niet :D En omstreeks 17u moest ik met de Dra mee naar een bijeenkomst van dokters. Het was eig een soort ‘feestje’ voor de Dia del Medico. En daar zat ik dan, en van degenen die mij niet kenden dacht zowat de helft dat ik een nieuweling was die nog aan haar stage moest beginnen. Hahaa.. Niet dus. :D Daar zijn we tot zo’n half 9 gebleven en toen gingen de doktertjes naar de karaoke, maar daar ben ik niet bij gebleven. Mijn tand deed pijn genoeg. De Dra heeft mij bij Marysol afgezet en daar ben ik tot iet voor 11 gebleven. En toen was het alweer slaaptijd :)

Tot zover de spannende week van Lore in Honduras.
Kus kus kusss!

Let’s start all over again. (With Nutella.)

Dus liefste mensjes, waar was ik gebleven ? Ik kan beginnen met vrijdag, toch?
Wel, vrijdag dus. Om een lang verhaal kort te maken, veel is er nie gebeurd. Alleen was het even spannend toen Cindy om 17u zei ‘Kom, we gaan naar de Dra. Lizano.’ Ah bon? Verschillende gedachten spookten al door mijn hoor. Na een babbeltje stond het vast. Morgen zou ik in een ander bed slapen. –Ik moet zeggen, ik was er even van verschoten hoe snel het plots allemaal ging!

Zaterdag 5 november
Om 4u ging mijn wekker af, want om 5u (‘sMorgens dus, idd) zouden we gaan joggen, Marysol, ik en los zipotes. Nu was er namelijk een misverstandje –doordat ik gsmloos was- en ben ik op mijn eentje kunnen gaan lopen :) Maar natuurlijk is dit niet wat jullie interesseert, toch? Jullie willen een spannend verhaal over de verhuis horen! Ik had al zo een vermoeden.. :D Awel, tegen half 11 ben ik terug opgestaan en heb nog zo een paar spullen bij in mijn valies gestopt. Toen, jaja, toen(!) heb ik mijn pc opgestart, (begint het al een beetje spannend te worden? :D Jijijijiji) en die heeft mij vergezeld tot 14u. Even later ben ik naar Cindy haar thuis gegaan. Mijn valies en all the rest of my stuff –howjo, hoeveel had ik bij ;o- zouden we gaan oppikken als het défilé gepasseerd was. Nog eentje ja, ditmaal voor ‘La ignaguración de la feria patronal de la paz’. Jaja, wa ne naam. Twas nie zo lang als bij Indep Day, ma zeker zo mooi. En ik heb ontdekt da Marysol schrik heeft van Mugigangas, oftewel de griezels. :)
Daarna konden we dus vertrekken om mijn tessen en al de rest gaan op te halen. Best raar om daar zo de laatste keer binnen te gaan, er is in die twee maanden immers veel gebeurd daar :) Atenas en Noella waren vriendelijk, op z’n minst mocht Atenas nu wél iets tegen mij zeggen, wat ze van Sahira niet (meer) mocht. En Sahira, die zei nie veel. Een ‘Que le vaya bien.’ was alles wat ik kreeg, nuja, heel veel meer had ik van haar ook niet meer nodig. Op naar het huis van de doctora.
(Misschien even voorstellen anders?)

De Dra. is kinderarts en heeft 2 zonen en een dochter, alledrie ook uitwisselingsstudenten geweest indertijd, en heeft vorig jaar ook nog een student uit Duitsland gehad.
Javier, the husband, is leerkracht op Infob, de tuinbouwschool waar Sarah en ik niet naartoe ‘wouden’.
De 3 kinderen zijn ondertussen al lang het huis uit en hebben zelf al alledrie een gezinnetje gesticht, en de meerderheid van de familie woont in El Salvador, dus enkele tripjes zullen zeker volgen :)

Aangekomen. Mijn kamer telt 2 tweepersoonsbedden en een grote inloopkast. De muren zijn helderblauw geschilderd.
Verder heb ik mijn eigen douche en toilet, en pompebak inclusief spiegel! Kortom, mijn eigen badkamertje dus. Da’s al wat anders dan me buiten aan de pila wassen.. :) –Nu moet je wel weten, het was dus niet de ‘luxe’ waarom ik bij Sahira weg wou hé-
Na een half uurtje babbelen en kamer laten zien etc was ik al terug weg. Terug met Marysol mee :) Zoals ik al zei, ‘daarstraks’ was er een défilé, dus ’s avonds wilt dat feestje in het park zeggen. En het was geweldig! Ik heb dan eindelijk de suikerspin gegeten die ik al zolang wou, ma de zipotes waren er ook snel bij. Hap slik en weg was de suikerspin, nuja geen erg, de zipotes hebben mij erna ook nog van die heerlijke koek/cake met dulce gegeven. En dan tijd voor hét hoogtepunt! Het vuurwerk en de torofuegos! Jijijijijij! Eentje is er trouwens meer dan 20m achter mij aangelopen! Ik wist echt nie wa ne kant ik uitmoest en ge kunt u best zo snel mogelijk uit de voeten maken als die uw richting uitkomen. Toen we later terug naar ‘onze’ esquina gingen was ik even enthousiast en liep ik een stukje. Baf Lore tegen de grond, voet omgeslagen. De laatste keer dat ik dit gevoel had zei de dokter tegen me ‘Mevrouw, ik denk wel dat dit gebroken is.’ Haha.. Achja, we zullen wel zien :D

+504 956 485 55  is mijn nieuw nummer!     

Zondag 6 november

Heerlijk geslapen in mijn dubbelbedje! Tegen half 9 ben ik opgestaan en heb ik mijn kleerkast in orde gemaakt, en toen vroeg de Dra. of ik mee wou gaan naar Comayagua. –Tuurlijk, wie slaat dit aanbod nu af. Daar zijn we inkopen gaan doen. 2 potten Nutella, Nesquickbolletjes en melk (entera) waren voor mij. Verder vroeg ze me wat voor vlees ik graag at en toen ik zei dat ik wat vlees bedraagt nu eens níet moeilijk ben, heeft ze daar ook nog een hoop van meegenomen. En scampi’s ook. En beleg ook. Ahja, en ook nog een stokbrood voor mij. En hetgeen ze mij heeft laten proeven, Casabe Nümada, da was ook supergoeie boel! :D Rond 13u waren we terug en zijn we Estofada gaan halen –stoofvlees dus- en zoals ge in een ander gezin water/fresco bij uwe middag krijgt, kreeg ik hier een blikje bier (Hey da rijmt!). Ma k moet zeggen, ik heb het nie eens uitgekregen.. ;o :D  In de namiddag heb ik nog een stukje van de film ‘Enchanted’ gezien en ’s avonds ‘Mamma Mia’. Beste mensjes van de slager, liefste collegatjes, jaja, ik kende nog elk woord van elk ABBAliedje!

Maandag 7 november

Das vandaag dus. Mijne papiermaché’e ballon is af, aléja, de 8 lagen papier die ter op moesten hangen ter tegen :) &na Manualidades ben ik vrijwel direct op de laptop gevlogen. Na ‘zo’ lang niks meer van het thuisfront te hebben gehoord was ik toch ongerust da mama ongerust was. Met een Skypeje van 2u als gevold :) Verder heb ik “Breach” en “Phildadelfia” gekeken met de Dra. en Javier. En vis gegeten, met patatjes en sla. En met een glas rode wijn. En tijdens de film kreeg ik druifjes en pistachenootjes opgediend :) Jaja, das toch wat anders hé ? :D

Als een bezige bij.

Hmm, ik sta voor een keuze. Of ik zet een nieuw blogbericht, of ik zet er geen. Nuja, ik heb dus gekozen voor het eerste, maar ook hier komt er weer een vraag bij kijken. Wat ga ik nu juist ín dat blogbericht zetten? Het moet interessant zijn, leuk om te lezen, niet te zagerig. Wel, best een veeleisend gedoe. Ik zal maar eens beginnen nadenken.

Eigenlijk was ik al aan het nadenken. Maar helemaal niet over dit blogbericht. Ik was aan het denken dat ik die stomme Papier Maché ballon nog moet afmaken en dat ik daar helemaal geen zin in heb. En dat ik mijne was nog moet binnenhalen en opplooien waar ik gisteren 3u met de hand aan het zitten wassen. Verder zit ik ook nog te piekeren over een stom facebookgesprek van gisterenavond. En dan als 'laatste' ben ik mij nog aan het bedenken dat ik eigenlijk mijn tijd beter wat nuttiger zou gebruiken dan hier nu te zitten zitten.
Ik ga een planning opmaken. Over een half uurtje ga ik de was binnenhalen en opplooien, als al die zeer nuttige gesprekken met jan en alleman beeindigd zijn en wanneer ik nog eens denk dat het wel écht tijd wordt om eraan te beginnen. Nu die was enz, da doe ik met plezier, ma de gedachte da ik erna aan die ballon moet beginnen, doet me de moed in de schoenen zinken. Ik ben namelijk met een cursus 'Manualidades' begonnen en eigenlijk komt het er gewoon op neer da da helemaal niks voor mij is. Voor zo prullewerkjes en geknutsel heb ik het geduld gewoonweg nie. En de goesting ook al helemaal niemeer als uwe ballon dan nog eens kapotspringt als ge halverwege zijt. Jijiijijij! -Wat een sarcasme- . Ik wil eigenlijk nog steeds les gaan geven in dat schooltje dus wordt het alweer tijd dat ik van mijn bed spring en daarnaar toe ga. Ma ik moet eerst die ballon nog afmaken. En tegen dan is da schooltje toe. Dus das voor morgen. Goed. En verder?

Tegen da ik die ballon af heb zullen we al wel heel wat uren verder zijn, dus moet ik nog wel iets plannen? Ik wil mijn boek verder uitlezen, want anders kan ik weer niet slapen omdat ik daar ook nog eens over lig te piekeren. Of misschien is het misschien wel beter hem niet te lezen, dan kan ik tenminste piekeren over dat verhaal dan over het stomme facebookgesprek van gisteren, want ik ben er nog niet over uitgepiekerd. Nu kan ik tenminste in de namiddag ook al piekeren, piekeren over hetgeen ik deze avond wil piekeren. Het beloofd nog een vermoeiende dag de worden..

Ik ga maar eens kijken of er nog eten op zoek naar gezelschap is.
[Pauze, ge kunt nu ook ff allemaal op zoek gaan naar eten wa gezelschap zoekt, drinken is er misschien ook nog wel in de frigo, en naar het toilet gaan, maar die keuze is aan jullie.]

Ik bedacht me net dat jullie het misschien wel leuk zouden vinden ook iets te weten te komen over gisteren. Over dat facebookgesprek ga ik het niet hebben, maar het begon allemaal..  deze morgen in mijn melkherbergje. Nee net niet maar ik vond het even grappig genoeg om te vermelden.
Het begon dus allemaal om 7u, toen ik opstond. -Tof hé.
Het vervolgde zich met het feit dat ik om half 8 naar Cindy haar thuis ging omdat we om 8u Clases de Manualidades hebben. Dit was leuk. -Even ben ik eens niet sarcastisch.- Het was ook leuk, omdat mijn ballon toen nog steeds leefde. En omdat we veel aan het lachen waren, want de groep ik wel leuk. (Vandaag was ik eigenlijk aan het denken dat ik gewoon naar daar zou gaan om bij de groep te zitten, met een tasje koffie ofz, en dat zij maar knutselen, ik kijk wel?)
Om 12u was dat gedaan en ben ik met Cindy mee naar huis gegaan. Daar heb ik weer van die heerlijk lekkere rijst gegeten met enkele tortilla's. Ook nog vrij spannend.
[Dahmn, tis half 3 ik zou aan mijne was beginnen]
Toen ben ik naar huis gegaan (rarara, om te eten ja .. ) en omstreeks 14u ben ik aan mijne was begonnen.
De tijd verstreek en het werd 16u, Wiskundebijlesgeef-tijd dus. Oscar en Ricardo stonden om stipt 16u aan de deur, dit was ik helemaal niet gewend van onze Hondurezen. Maar goed, ik had ook geen zin om te moeten zitten wachten op hen, ik had gezegd 16u dus das omda ik da bedoelde, ma toch was ik nog steeds in shock toen ze dat ook effectief waren, tegen al mijn verwachtingen in. Ik stond dus nog steeds te wassen, heb mijn broek uitgespoeld en op de wasdraad gehangen. De rest van de was zou maar even moeten wachten. In ruil voor een vermoeiend uur Afgeleiden en AntiAfgeleiden heb ik een 2L fles Cola gekregen van de jongens. Geweldig. Al was ik daar wel heel erg blij mee. -Al de Tweede keer dat ik eens even niet sarcastisch ben!-
Kwart na 5. De jongens terug de deur uit, Lore terug naar de pila, de rest van de was doen. Schrob schrob schrob zeep zeep zeep & spoel spoel spoel en klaar is kees. (Lees: En klaar was ik, lore)
Ondertussen was het alweer etenstijd en daarna heb ik me op mijn bedje gezet, met mijn piekerboek. Want het verhaal is superspannend ondertussen. Goed geslapen had ik gisteren ook al niet want blijkbaar moest ik nu net dát hoofdstuk niet lezen voor het slapengaan. Maarja, zo heb ik tenminste wat piekerstuff.
Even ben ik buiten naar de sterren gaan kijken, en toen ik zo al een kwartier aan de deur van mijn kamer stond, begon Rosa naar mij te kijken alsof ik ook een ster was. Met haar heb ik een superleuk gesprek gehad, over gewone dingen, maar ook over de serieuze dingen. Wat de familie hier betreft dus. En toen kwam die familie binnen dus kon ik terug naar mijn kamer. Geen probleem want ik had mijn boek. Maar toch nog even facebook checken -misschien was er wel iets ernstig gebeurd in Belgie!-. Maar België sliep al. En Spanje nog niet. Dus begon Spanje met Honduras te communiceren. Meer dan een uur. Meer dan een uur gepieker erna. En te weinig uren slaap om af te sluiten. Het moest er ooit van komen.

Maar nu ben ik terug wie ik ben -ongeveer- en heb ik eindelijk weer moed in mijn leven gevonden! Hahaha nee die heb ik altijd gehad, ik heb nu eindelijk de moed gevonden om van mijn bed af te springen en de was gaan binnen te halen voor het begint te regenen en dan aan die geweldige ballon te beginnen! Jipppiejippie yeeeeeeeeey!

Wel beste mensen, wish me good luck.
Mvg, Jeuris Lore.

Copáááááááánnnn !

Het begon allemaal op een donderdagochtend, donderdagochtend 27 oktober 2011. Het was een stralende en warme dag en ik moest me voorbereiden op een koude trektocht. Zoals jullie allemaal weten verblijf ik in Honduras, een typisch Last Minute-land. Ik had begot geen idee om hoelaat ik een bus zou hebben en waar naar toe, en om half acht namen ze dan eindelijk de telefoon op om me te vertellen dat ik om 8u15 ‘al conejo’ moest zijn, ze zouden me daar oppikken. Weet ik veel waar ‘el conejo’ is dus ging ik bij de bussen maar eens rondvragen. En op de bus zat ik mij dan ook nog eens op te jagen omdat het ondertussen al half 9 was, we nog steeds niet aan de Conejo waren en ik niet wist waar we moesten uitstappen. Ik had al aan verschillende mensen gevraagd waar ‘el conejo’ was, dus toen we er waren rezen er dan ook verschillende stemmen op die allemaal mijn richting uitkwamen om te zeggen dat we er waren. Daar zou ik wachten op de bus van AFS die er dus om kwart na 8 al zou zijn. Maar zoals ik eerder al heb gezegd, ik zit in Honduras, en zelfs ik kwam al te laat aan. Maar ik was toch ongerust dat ze misschien voor één keer toch een beetje op tijd waren geweest en al doorgereden waren. Dus ik belde Luisa op om te zeggen dat ik er was en die wist me te zeggen dat ze een beetje later waren, en dat ik anderhalf uur mocht wachten. In de volle zon. In een godverlaten plaats in the middle of nada. Er stonden wel een paar bankjes. Nja bankjes is ook al veel gezegd maar ik moest toch niet op de grond in het stof gaan zitten. Trucks bleven maar voorbij razen en daar zat ik dan, mijn weekendje Copán begon al goed. Even later –lees: anderhalf uur later- belde men mij op om te zeggen dat ze me niet zagen staan. Er waren werken bezig en ‘el conejo’ was dus een paar kilometer opgeschoven, alsof ik da ooit geweten had. En alsof zij, liefste mensjes van zowat de andere kant van het land, dit ooit zouden weten moest ik niet in La Paz zitten. Ik deed mijn hele uitleg in het Spaans maar ze begrepen hem niet, aléja ze begrepen mij wel maar de plaats was ook hen zo gedetailleerd niet bekend en gaven de telefoon door aan Femke –die al op de bus zat- en ik kon mijn uitleg opnieuw beginnen, kreeg van mijn gsm te horen dat ik niet meer veel batterij over had en kreeg vervolgens van Femke te horen dat ze het nog steeds niet snapten. En daarna? Daarna hoorde ik niets meer. Ik kon alleen nog maar staren naar het zwarte schermpje op mijn gsm. Dahmn. Na tien minuten waren ze er nog steeds niet dus vroeg ik aan de eerste de beste die ik tegenkwam ‘Heeft u een gsm?’ ‘Neen’ Okayyy,, dahmn maar toch bedankt. Next. ‘Heeft u een gsm?’ ‘Ja’ ‘Heeft u saldo?’ ‘Neen’ Okayyy,, dahmn maar toch bedankt. Next. ‘Heeft u een gsm?’ ‘Ja’ ‘Heeft u saldo?’ ‘Ja’ ‘Zou ik mogen bellen aub?’ ‘Is het naar Tigo of naar Claro?’ ‘Euhm Tigo?’ *Even was dit een spannende vraag en een beslissend antwoord* ‘Ok, dan moogt ge bellen.’  Ik had mijn gsm nog even kunnen aanzetten en de nummer op mijn hand kunnen schrijven, en toen ik belde vertelden ze me dat ze me zagen staan. Nu ik hun nog. Ik was die meneer met de gsm met saldo dankbaar voor het gebruik van die gsm met saldo. We begonnen aan een lange busrit.
Maaaaar geeen probleem! De helft van de Belgen en Italianen zaten al op de bus en we hadden superveel te vertellen, en voor we het wisten zat iedereen op de bus en kwamen we tegen 19u aan op het hotel. En weten dat Copán normaal op iets minder dan 4u van La Paz ligt.. .
Eens in het hotel kreeg ik te horen dat ik met Machtelijn op de kamer lag en toen we gingen uitpakken kregen we een geweldige luxe te zien :D Bij het opendoen van de deur zagen we 2 tweepersoonsbedden, met heerlijke donsdekens en 4 zalige kussens. Toen we daarop lagen hadden we uitzicht op een kast en een flatscreenTV, die op een tafeltje stond waaronder een STRIJKIJZER aan de muur hing. We besloten de kast ook maar eens open te doen en rarara, een Strijkplank! Had ik dit maar eens in La Paz. Daarna nog een deur. Die van de badkamer weliswaar. Met een Douche, met WARM water –ik vond een douche op zich al vrij spectaculair- en een spiegel. Ook het dees is mij vrijwel onbekend in La Paz. En een haardroger. Ik heb er dan maar van geprofiteerd en mijn haar nog eens helemaal uitgeföhned. Jijijijijij!

Ahja, important! Ik had mijn GameBoy bij! (Ja die ouwe trouwe jongen.) Tof eh? Haha nee. Aléja ik had die wel bij, ma hij kwam tot leven. Zaten daar duizenden, maar dan ook duizenden, van die miniscule miertjes in waarvan je de pootjes nog niet eens zit. Ik haalde ‘Tetris’ eruit en nog meer van da. Ook de batterijen besloot ik van hun plaats te ontdoen en er kwam geen einde aan. Een mierennest in mijn GameBoy. Ik ben in tegenaanval gegaan met Femke’s deo en het slagveld is een tafeltje van 2m² geworden wat helemaal vol lag. De strijd heeft meer dan een half uur geduurd om ze allemaal tot de nederlaag te krijgen. Zoiets had ik echt nog nooooooooit gezien.

°Wow, al 3p over één dag, nog maar 3 dagen te gaan, sorry :D

Vrijdag de 28^e dan. Om even korter te zijn, ondanks het megabed en voldoende moeheid had ik slecht geslapen. Ik ben zelfs ’s nachts nog terug wakker geworden en da was van de eerste week in Honduras geleden. Het ontbijt bestond uit Frijoles, mantequilla, eike, kaas en tortilla’s. Het eerste weekend in Honduras liet iedereen dit nog staan maar nu ging iedereen al snel in de aanval. Nja, behalve ik dan :D Voor de bonen heb ik het nog steeds niet en zo’n ontbijt was ik niet gewend. Normaal spreken we over een tas melk en als we chance hebben melk met cornflakes. Ik zat dus al heel snel vol :D
Daarna de activiteiten. Die vielen wel mee en ik denk dat ik niet meer zo gedetailleerd hoef te zijn toch? :D

Na het eten mochten we gaan zwemmen! Zalig, al was het niet zooooo warm, en al waren Femke en ik de enigen van de Belgen die het wateroppervlak durfden aan te raken. Na de toneeltjes en het examen Spaans gingen we alweer eten. (Et dees gaan we toch even detailleren. :p) We kregen ieder 3 pupusas, een dubbele tortilla gevuld met vanalles en nog wat, en da was dus zware boel, maar niet zwaar genoeg, want er stonden nog 2 mega pizza’s op 6 belgjes te wachten. Na ook nog eens 3 stukken pizza zat ik echt wel vol. We zouden erna nog eens een wandelingetje gaan maken ma ik vroeg mij af hoe ik van mijne stoel zou raken. Tot ik het idee kreeg te gaan vragen aan de receptioniste of het ViaVia Café in de buurt lag. En ja hoor, op anderhalve blok. We sprongen dus recht –idd, we konden al niet meer zo hoog springen maar gaven ons toch nog zo veel als mogelijk was in onze sprong- en verheugden ons al op frietjes. Maarrr we mochten maar een half uurtje blijven maar het was toch al beter dan niks. Eindelijk nog eens met een wildvreemde in een vrijwel wildvreemd land gewoon Nederlands praten! In plaats van frietjes kregen we dan toch nog een milkshake. OK, nu zat ik echt wel vol. Dacht ik. Want even later is dan ook nog een zak pikante Doritos doorgegaan. En toen kon ik echt nie meer.

°yeey, et dees was al iet korter :D

Next, zaterdag de, de, de, de euhm, ff checken, ahja 29^e. ‘Las ruinas de Copán’ stonden op het programma vandaag en het was echt leuk en mooi geweest. Na een rondleiding van zo’n 3u in het Spaans keerden we terug met een heleboel kennis over de Maya’s en nog meer foto’s. En een heerlijk ijsje.
Namiddag waren we vrij tot 16u. Souveniertjestijd dus! En eten bijhalen. Onze voorraad chips en cola was namelijk op. En Oreo’s hadden we ook niemeer. En de Chicharones die waren ook op ;(  :D Na nog enkele activiteiten en het eten vroegen we of we terug naar het ViaViaCafé mochten. Er zou een Salsales doorgaan en we hadden nog steeds zin in onze frietjes. De salsales hebben we gehad, de frietjes niet. Maar een feestje wel. Toen we tegen half 2 terugkeerden naar het hotel waren we dan ook nog klaarwakker en het woord slapen kwam nog niet in onze woordenschat voor. Maar om half 4 kwam het dan toch om de hoek en overtuigde het ons plaats te nemen in die geweldige bedden.

°Howjoh, het wordt steeds korter en korter ;o *Jullie opgelucht*  :D

Zondag 30 oktober. De laatste ‘nacht’ zat er al weer op en de wekker was dan ook een ramp. –Eigenlijk nie want ik heb die afgeduwd in mijn slaap- Chance’ke da Femke om kwart voor 7 belde om te vragen hoelaat het ontbijt was. Om 7 dus. Na haar eerst te hebben gevraagd wa die op zo een uur belt en haar dan ook nog eens gezegd te hebben da ze de klok moest leren lezen besefte ik dan toch dat we ons wel degelijk overslapen hadden en we al een uur verder waren als da ik gedacht hadden :D Nog megasnel even genieten van de laatste warme douche, eten en dan de bus op. Het heeft de hele dag geregend maja, veel maakte ons da nie uit. Eerst hebben we Emelie afgezet, daarna zijn we –eindelijk!- frietjes gaan eten in de BurgerKing om daar in de mall ook Sofie en Lotte achter te laten. Als volgende was ik aan de beurt, x aantal uur verder, en toen ik rond 17u weer alleen door de straten van het vredige La Paz liep voelde het dan ook echt raar aan. Ik voelde me weer als nieuw, aleja als pas aangekomen zoals de eerste week, alleen kende ik de weg nu. Mijn thuiskomst was ook niet zo geweldig, ik had het gevoel dat ze het hele WE  over mij bezig waren geweest en na het opruimen van mijne rommel van het voorbije weekend ben ik naar Cindy & Marysol gegaan. En toen was weer alles inorde ^^ Zo, dit was zowat een samenvatting van het geweldige weekendje Copán. Het enige wat ik niet terug bijhad toen ik aankwam in La Paz was mijn stem, en ik heb ze nog steeds niet helemaal terug, dus dees was mijn enige optie, zwijgen en schrijven :D

Zo manne, tot de volgende ? :D

KusKus van hier. X