Let's get started!

Eindelijk kan ik een (al dan niet 'beknopt') antwoord geven op één van jullie favoriete vragen "En valt school mee?" ! Wel, heel zeker weet ik da nu nog nie. Sarah en ik zijn vandaag voor de eerste keer naar INFOP geweest, en awel manne, da was egt vroeg opstaan! -Nu ja, we zijn dan ook brave engeltjes die netjes op tijd hun bed in gaan en zo een probleem was dat dus niet.- Om half 7 stond de schoolbus ons om de hoek op te wachten, of wij de schoolbus beter gezegd. Na een half uurtje bus was het onze beurt om een tweede keer door die deuren te gaan deze morgen. Scary! Al een geluk dat ze vrij snel doorhadden dat we echt niet wisten waar we naartoe moesten, we raakten niet echt alleen verder dan 1 stap binnen de schoolpoort. De secretaresse had dit door en nam ons mee naar de bureaus, waar ons onthaal vrij goed verliep. Al waren we wel hééééél blij toen er iemand naar ons toekwam met de woorden "Hi, how are you guys?". Oef, voor de volgende minuten waren we al gered. Die meneer, -'n echte gezellige beer van ne vent- heeft ons dan mee de velden in genomen, de plantages laten zien en vanalles laten proeven, de tractors, serres en 'stallen' getoond, eigenlijk best wel boeiend! Ik zag het al stillekes goed komen, al had Sarah daar misschien een ander gevoel bij. Mij zou het alleszins nog lukken daar te blijven. Denk ik. Hoop ik. Ik wist gewoon niet wat ik er van mocht verwachten. En als ik daar blijf, dan krijg ik ook mijn 'eigen' paardje :p Uit de hele weide zou ik nog mogen kiezen -als ik het juist verstaan had toch, het gebeurt wel vaker dat ik ja knik als ze nee verwachten dus :D- . Achja we zullen wel zien. Deze namiddag zal er uit bestaan te kiezen welke richting ik ga volgen. Pff..
Dus mannekes in het Belgenlandje, ik heb mijne 'eerste' al gehad, wanneer komt die van jullie eraan ? In ieder geval, héél veel succes, 't amusement daar en gedraag ullie op school eh :D Dikke kus!

En ff to my little sister : Charl'tje, doet da goed morgen, kzal aan u denken als ik slaap terwijl gij daar met al u enthousiasme zit -dan nog wel hoop ik- . Ge gaat het hennig naar u zin hebben nu ge trug bij de kleinsten hoort, ze zorgen goed voor u dan ;) En ziet da ge u gedraagt eh, neem maar een voorbeeld aan mij ;) Luf joe xx3

ZIJN is meer dan hebben.

Hai di how bloggertjes allemaal!
Om te beginnen mijn excuses voor het lange wachten op een nieuw blogbericht maar internet is hier niet echt van deze tijd :D Maar hier ben ik dus ('weer'), alvast een pak optimistischer dan in mijn vorige bericht. Nu wat is er nu nog zoal gebeurt ? Tis te zeggen, nie zo heel veel. Nadat ik vorige week nog eens goed heb kunnen wenen aan de telefoon zijn mijn tranen zowat op voor een onbepaalde(!) periode. Het dagelijkse leventje begint stilletjes, de aanpassing is meer en meer in zicht. De dagen hier zijn voornamelijk gevuld met eten, iets waar ik -voorlopig- nog niet aan mee doe [Niet mee Wil aan doen beter gezegd]. Eten is ook al veel gezegd. Laten we het houden bij rijst kip en bananen :) Niet slecht, ma zo ne boterham met choco, dju da mis ik toch ;o En constant de vraag/vaststelling "Ge eet zo weinig?", wel, tis gewoon te warm om te eten. En die eten gewoon Zovéél. En over warmte gesproken, eigenlijk valt het best nog wel mee (van tijd tot tijd), maar 's avonds krijgen we toch wel meestal een goei douche, we zitten nie voor niks in het regenseizoen hé. Gisteren stonden de straten hier op minder dan 30 minuten een 20tal centimeters hoog. Gezellig. En zeker als ge dan nog eens met kaarsen en pitslampen door het huis kunt gaan want de stroom valt -bij een net ietsje teveel aan regen- uit.

En verder... Hmm.. Naar school gaan zit er nog steeds niet in, misschien aan het einde van deze week. Al hadden ze mij en Sarah wel al gevraagd om les te gaan geven -in het engels welteverstaan- in een pasgeopend schooltje. Sarah zou het 2e leerjaar doen, ik het 3e. Ik had echt al zooooo veel goesting om aan mijn lesvoorbereidingen te beginnen, da leek mij nu eens echt plezant. Hier in Honduras toch. In tegenstelling tot wij, verwende Belgjes zijn de kinderen hier blij da ze naar school Mogen gaan. (Al moet ik toegeven dat het ook net dat beetje aantrekkelijker is hier, al spelend leren is de hoofdzaak.) Ik weet jullie volgende week te zeggen of dat ook het geval is in de school waar ik naartoe ga gaan. En om even te corrigeren, we hebben het dan toch niet over 'dierengeneeskunde', maar over een landbouwschool. Primitieve landbouw veronderstel ik. Ik heb al gehoord dat ik mijn slagerskunsten ook hier mag bovenhalen, alleen hier met het iets kleinere. Kippen, konijnen, ... . Da gaat hier inderdaad nog een heel avontuur worden! :D

En had ik al verteld over mijn luxedouche ?! Ik durf wedden dat er zelfs in België(!) er maar enkele van terug te vinden zijn! Vergeet niet dat we het dus wel degelijk hebben over een emmer koud en een emmer gekookt water! Zie je wel, al die luxe vindt ge in België niet hé? En nee, een probleem is dat niet. Ik heb hier ondertussen veel meer geleerd dan dat. En ik ben nog maar net een week hier -Ik ga echt zoooo slim terugkomen hé!-. Het leven gaat inderdaad niet om hetgeen ge hebt, maar om hetgeen ge zijt. En ook wie de anderen zijn, want liefste vriendjes uit België, IK MIS JULLIE ECHT WEL! Alleen kan ik dit gemis nu positiever opvatten dan in het begin, want anders zou ik het echt niet uithouden hier :)

Zo beste bloggertjes, ik ga maar weer.
Heel veel dikke kussen vanuit -het nog niet zo slechte- Honduras!

Ps: Mama heeft mijn adres, choco is altijd welkom! =$ (En ik zou brieven ook heeeeel erg fijn vinden, echt waar =$ ^^)

Hmmn..

Vandaag heb ik het wat moeilijker. Tis de eerste keer dat ik op internet kan sinds ik in mijn gezin ben en ik heb best wel veel te vertellen maar het komt nu gewoon niet in me op. Waarschijnlijk omdat ik al de hele dag niets te doen heb, ge zit maar wa te zitten, en ge moet weten, das best vermoeiend! Ik was superblij toen de kuisvrouw mij -eindelijk!- liet het huis borstelen, kheb egt mijn best gedaan da zo langzaam mogelijk te doen, achja, het waren toch al 10 min tijdverdrijf :) Tis eigenlijk op zo momenten da ge begint na te denken, en das niet goed. Ik hoop da ik eigenlijk snel naar school mag gaan, da ik iets om handen heb, anders gaat het nog een lannnnnnggg jaar worden :) . Kga stoppen, vooraleer ook in België de zwembaden allemaal gevuld zijn, want jullie horen nu eenmaal liever optimistischere berichtjes hé? :)
Kusjesss xx

Tijd. Nu. Veel. [Dag 3]

Om 6.45 opgestaan en rechtstreeks het zwembad ingesprongen, Zalig! Om 7.15 superdikke pannekoeken met ananas (<3) en watermeloen. Pretty cool.
8u : Oriëntatie
10.30 : Pauze. Pizza, american cookie, en nog zo'n walgelijk kaas iets.
11u : Oriëntatie. Kviel bijna van m'n stoel, school lag duidelijk niemeer in mijn gewoontes. Khad ne goeie buur, die hield mij wakker =P
12u : Middag. Puree -again-, wortelen -again-, vlees -lekker-; tis te zeggen da et een goed doorbakken kip was.
13u : Oriëntatie -again-.
15u : Pauze. Soesje met pure suiker slagroom, boterhammetje kaas-hesp, kaasoliebol (zware boel ze)
En toen : ZWEMBAD met de Italianen en Duitsers! Hennig nice.
17u : Oriëntatie -AGAIN!-
18u : Weeral eten. Frieten met hamburger. En om 't nog eens te vermelden; die kaas is hier echt ranzig. Netjes gesmolten da heel u broodjes okergeel tot oranje is. Zeg nu zelf.
En dan chillen. Zo zal het ook nog verder geschieden until bedtime. Nu ist 20u moet ge weten.
[Tomorrowmorning rond 10u komt mijn gastfamilie mij halen. Jaja, het begint.]

Tijd. Nu. Veel.

Om dus verder te gaan op het vorige.
Eens op de luchthaven zijn we op het vliegtuig naar Tegucigalpa gekropen -gezet meer-. De vlucht was best goed gegaan ma de landing was best spectaculair. Al was het ook ni zo overdreven als da iedereen ter over doet. Deed. Alleen het wachten op het busje duurde wat langer. Waarschijnlijk lag het ook hier aan de temperatuur (26°C) want de groep en de AFSverantwoordelijke waren echt tof :) De rit naar het hotel was nog al hobbelig, ma da went wel. En die mensen hier zijn best wel ge... -ni gecultiveerd, zo ontwikkeld, euhmm [HELP]-; jaja, toch wel. Eens aangekomen in Tegu int hotel hebben we zo'n supergeweldig middagmaal gegeten. Puree -zo noemden ze et toch-, cordon bleu, ma echt té gebakken, en wortelen. Da laatste is eigenlijk het enigste wa 'k opgegeten heb =P . Dan hebben we de rest van de namiddag doorgebracht met Alejandra, da was echt een lief kind ;o :D Alleen als het gesprek weer zo eens even stilviel en ze "What else?" zei kon ik het gewoon nie laten van "Nespresso" te antwoorden. En da acht uur lang, echt geweldig. Verder deed ze de Amaaaaaaii van Annemie Struyf ook al best goed na, en 'zuivelproducten' was nog zo een woord. Haar Nederlands is er echt op gevorderd. Ook haar gezicht toen ze een Chocotoff at was goud waard, hare mond plakte gewoon helemaal aan elkaar! Daarna hebben we frietjes met een toostjeskaashespweetikveelwanogallemaal-saté gegeten. Hennig lekker. Hennig vettig. Hennig 'Hello 13 kilo'. Daarna hebben we nog wa gebabbeld enz, UNO gespeeld, en toen zijn de Duitsers aangekomen. Femke en Sarah zijn toen al gaan slapen, maar kwamen al vrij snel terug om hulp roepen. Roepen ja. Hij is Walter gedoopt. Hij was zwart. Angstaanjagend zelfs. Ze zaten dik in de problemen. Twas eigenlijk gewoon een enorme motpipel. Om 21u lagen we dus in ons bed, in België kon ge al bijna terug opstaan. Moehaha!

At the hotel.

Toch ff nog melden da die Kingsize bedden egt GEWELDIG lagen. Ma met geweldig bedoel ik dan ook egt geweldig eh! Alleen geen gsmbereik. NADA.

In de wolken.

Zowel letterlijk als figuurlijk. De vluchten waren beide best goed gegaan, alleen lang van tijd tot tijd.. Kheb water for elephants gekeken, en dan alleen al hebt ge zin om in België zalig samen in de zetel te zitten. De zetel had ik dus wel. Eigelijk heb ik zo nu pas het besef -stillekes- da het echt voor 1 jaar is. 1 jaar. Das best lang ;o Okéj, we gaan stoppen met da depri gedoe. Om nog even over het figuurlijke van in de wolken: Ik was egt in de wolken toen ik zag [op de luchthaven] hoe graag da iedereen mij eigenlijk had ^^ Love you all! <3 Ondertussen zijn ook al Rio en Red Riding Hood gepasseerd in het vliegtuig, tja, op zo'n vlucht van 8u01' hebt ge wel tijd genoeg. Ook het eten was not too bad. Zo pastatatjes -pasta/patatjes- met kip. En daarna nog een broodje. Met hesp en kaas. EN NOG MEER BOTER als da mama choco op haar boterham doet! En een twix. En een zakje chips. Jaja. Als we dan in Washington DC aankomen is het er zo'n 32°C, das wat anders als in België eh :D Die vlucht erop was al wa minder comfortabel, geen TV'tjes -ma 'kzat ah raampje-, super weinig plaats in een veel te klein vliegtuigje, krampen in de benen en X aantal mislukte pogingen om in slaap te raken. Uiteindelijk -na veel puffen want 't was egt bakken- zijn we dan toch rond 4u BT aangekomen in the Holiday Inn. Daar hebben we nog lekker Amerikaans gegeten en nu is het iet na half 6.[Toen was het iet na half 6] . Conclusie : 'Kwas egt DOODOP! This was day one.

Geen verbinding dus.

Hey Schatjes!
Even een kort berichtje vanuit Houston, in het hotel.. Kheb hier dus geen GSMbereik en ook geen internet (buiten nu dan even), maar het ga me goed ;p We hebben hier echt super geslapen, de vluchten waren good en mijn tijd is op, dus maak ullie tot zover  geen  zorgen, k leef nog steeds !
Kussssss 

1 week.

België. Nog 1 week. Vandaag de laatste kalfjes op de camion gezet. En morgen de laatste vrijdag in de manege. Dahmn. En dan het laatste week-end. En nog een laatste van dit en een laatste van dat. Want het gaat snel, héél snel. Maar er is nieuws! Ik zal een gastmama hebben van 53 jaar, en een broertje, van 14. -Mama is al blij dat hij niet ouder is dan dat, heel blij zelfs.Stel je eens voor.- En de meid, die woont ook bij ons in. Verder leeft er niks in het huis, geen huisdieren, nada. Misschien een kever of 10, of een gecko of 6. Ach, we zien wel. In een huis met 4 badkamers en 5 slaapkamers denk ik niet dat ik te klagen heb. En de dochter van de vriendin van mijn gastmama (jaja) heeft me opgezocht -en gevonden- op facebook. En als ik die zo hoor zeggen, dan komt het wel allemaal goed; denk ik. -Want omdat ze geen huisdieren hebben, en omdat ik toch graag met dieren omga, hebben ze beslist dat ik naar een school mag gaan om er "dierengeneeskunde" te gaan volgen. Laten we zeggen 'een soort van'.- Dus nu maar hopen hé. Ik zei daarnet ook nog iets over het huis. Het "huis". Want als ik op Google Earth kijk, tja, dan vind ik alleen maar bomen terug. Bomen. Een heel bos.

Minder dan 10.