België. Nog 1 week. Vandaag de laatste kalfjes op de camion gezet. En morgen de laatste vrijdag in de manege. Dahmn. En dan het laatste week-end. En nog een laatste van dit en een laatste van dat. Want het gaat snel, héél snel. Maar er is nieuws! Ik zal een gastmama hebben van 53 jaar, en een broertje, van 14. -Mama is al blij dat hij niet ouder is dan dat, heel blij zelfs.Stel je eens voor.- En de meid, die woont ook bij ons in. Verder leeft er niks in het huis, geen huisdieren, nada. Misschien een kever of 10, of een gecko of 6. Ach, we zien wel. In een huis met 4 badkamers en 5 slaapkamers denk ik niet dat ik te klagen heb. En de dochter van de vriendin van mijn gastmama (jaja) heeft me opgezocht -en gevonden- op facebook. En als ik die zo hoor zeggen, dan komt het wel allemaal goed; denk ik. -Want omdat ze geen huisdieren hebben, en omdat ik toch graag met dieren omga, hebben ze beslist dat ik naar een school mag gaan om er "dierengeneeskunde" te gaan volgen. Laten we zeggen 'een soort van'.- Dus nu maar hopen hé. Ik zei daarnet ook nog iets over het huis. Het "huis". Want als ik op Google Earth kijk, tja, dan vind ik alleen maar bomen terug. Bomen. Een heel bos.
Nog een paar dagen aftellen voor je vertrekt, vanaf dan kunnen we aftellen naar je thuiskomst!!!
BeantwoordenVerwijderenWe gaan je enorm missen, maar zijn toch blij dat we via deze weg kunnen blijven volgen, zelf tot in La Paz.
Zo ligt België toch kort naast Honduras;)
Grtjs
Hoi Lore,
BeantwoordenVerwijderenwss hebben we ons gisteren voor t laatst gezien alvorens jouw vertrek naar het verre Honduras.
Bij deze alvast een goede reis toegewenst. Kom behouden aan ginder en kom behouden terug, ook al gaat dit nog een klein jaartje duren :-)
Wat bewonderen wij je durf, je lef, jouw moed, jouw zin voor avontuur om deze levenservaring aan te vatten.
GENIET ER VAN!!!
Tot blogs...
Dikke knuf xxx
Anja Matti Bram Stefan