"Info gastgezin"

Vandaag een mailtje gehad."Info gastgezin." Droge titel. Maja. Wat er dus instond , ja da kan je al raden hé. Info over mijn gastgezin.

Het drupje pessimisme maakt plaats voor een emmer optimisme.

Dat spreekt voor zich toch? Als je mijn berichtje van enkele dagen terug gelezen hebt toch. Vol twijfels. Maar toch ook dat tikje optimisme. Ik ben net aan het chatten geweest. -tikketikketikketik.- En ik heb gechat met Italianen. *Correctie, enkele Italiaanse Meisjes, geen geflirt dus. Maar wel gelachen, in het Engels, en achteraf ook in het Italiaans. Er is zo'n groepje op facebook, met enkel studenten die ook met AFS naar Honduras gaan. Blijkt dat we enkel Italianen, Duitsers en Belgen zijn. Dus dat is dan ook al niet zo moeilijk om achteraf nog eens af te spreken. -En we zijn dan dus al aan het praten over 2012-2013.- Ach, er wordt zo vaak gezegd dat de tijd niet stil staat, dus kunnen we maar beter op tijd beginnen plannen vooraleer het al zover is. Toch?
Baci,
Besos,
Bisous. X

26, das nie veel meer.

Minder dan een maandje blijft nog over, 26 dagen om precies te zijn. Best wel raar, omdat mijn programma tot nu toe best nog wel drukjes is met alles wat nog niet eens met 'Mission : Honduras' te maken heeft. En dan begin je je de vraag te stellen 'Waar heb ik toch voor gekozen?' , maar alles zal wel goed komen zeker ? 'Ben je er klaar voor?' is een veel gehoorde vraag, maar voor zo'n vertrek, ben je daar ooit klaar voor ? Je volgt een lang geleden gemaakte keuze, en hoopt dat het allemaal wel goedkomt, je doet gewoon je best om er het beste van te maken. Want voor zo'n 'vertrek', hoe maak je je daar klaar voor ? Ik weet het alleszins niet.