1 maand; een algemeen overzichtje.

Maand 1. Een algemeen verslag.

Zo manne, hier zijn we dan, al 1 maand ver. En zeg nu zelf, die is toch vrij snel omgegaan hé ? Awel, neemt nu nog zo een maand, en dan nog één, en nog een paar, en voilà, het jaar is zo om. Mama gaat u dan op een dag bellen om te vragen of ge mee naar de luchthaven komt en dan zegt ge allemaal van ‘Komt die nu al terug?!’ ,  ge gaat zien. ;)

Ik ga beginnen met een naamoverzichtje –op aanvraag!-  van de personages die tot nu toe op mijn blog zijn voorgekomen om daarna verder te gaan met ‘enkele’ Wist-je-dat’jes –danku Sarah dat ik uw idee mag pikken.-

Wie is wie ?

Sahira: mijn gastmama

Julio César: mijn gastbroertje

Rosa: de meid

Sarah: de andere Belgische AFS-studente in La Paz

Cindy: Sarah’s gastmama & AFS-vrijwilliger

Marysol: Sarah’s gastzus

Diego: Sarah’s gastbroer

Carolina: Sahira’s nichtje (= een toffe!)

Meneer Raúl: de grappige wiskunde leerkracht

Isman: zowat de enige jongen op school zonder op hol geslagen hormonen.

Wist je dat ..

           

            ..zoveel bananen, rijst en choco géén goede combinatie zijn?

            ..ik ondertussen al met het licht Uit kan slapen, ondanks het feit dat het beest met het snerpende krakende geluid er nog steeds zit. –En dat ik zelfs al ongerust ben als ik het niet hoor?!

            ..ik het toilet/de riolering nog niet heb doen verstoppen en mijn papier steeds netjes Ernaast heb gegooid? –In de vuilnisbak weliswaar.

            ..ik in België nog nooit zovaak ben nagefloten als hier op één dag?

            ..Sarah & ik de waarden in het leven nu wel begrijpen, maar dat de mensen híer deze zelf niet doorhebben. Zo slecht is het hier dus nog niet.

            ..de relatie met mijn broertje en de meid er al op gebeterd is, maar ik er voor vrees voor die met mijn ‘mama’?

            ..naar school gaan hier echt tof is en Sarah & ik vaak tegen elkaar zeggen “Zie je de leerkrachten/de leerlingen Dit al doen in België?” ?

            ..eten hier de maatstaf voor de levensstandaard is? –Mijne maag kan da nie aan.

            ..uitwisselingsstudenten volgens mij gewoon zoveel bijkomen omdat alles wat eten betreft hier gewoon zo goedkoop is? -40ct voor een fles cola of een pak koeken, een halve euro voor een pizza,.. . Got it?

            ..mijn blogberichten verbeterd worden in België? –Ik noem geen namen, facebook doet da al ;).

            ..de mensen al naar mij toekomen met hun geheimen? –Tja aan wie zou ik ze vertellen? Niemand kan Engels en ik geen Spaans.

            ..ik mij sommige details uit België al niet meer herinner ;o

            ..ik al een litteken heb na een accidentje met het lijmpistool in school? –Nog maar 9,5 maanden te gaan!

            ..mijn Spaans er al beter op geworden is?

            ..ik me afvraag wat Rosa eigenlijk de hele dag doet/voelt? Buitenkomen is alleen om naar de winkel te gaan, ze wordt wel degelijk aanzien als de Meid. Wat als die te oud wordt?

            ..er ondertussen al een duidelijk verschil te zien is tussen mijn armen-schouders-nek-gezicht en mijn benen & buik? –Mwoehaha!

            ..dat er ook bij die bruine Hondurezen een verschil zichtbaar is tussen gezicht en buik als ze te lang in de zon hebben gelopen?

            ..als je goed kijkt je het wel degelijk kan zien als een Hondurees bloost? –Ook rood ja.

            ..af en toe wenen echt goed kan doen?

            ..Sarah & ik helemaal geen slechte Peppie & Kokkie zijn? –Nooit gedacht hé, maar na onze frietjes, pannenkoeken en cake maak je ons echt niks meer wijs!

            ..ramen hier in latjes zijn?

            ...ik samen met mijn deo al heel wat mierenlegers overwonnen heb?

            ..zetelsport hier een veel beoefende sport is?

            ..ik al 2x op tv ben geweest?

            ..verkeersregels hier taboe zijn? –Of je nu links of rechts rijdt of loopt, ach Who Cares?

            ..tandpasta gewoonweg HET middeltje is om op een brandwonde te doen? –Ik wist da dus Niet.

            ..er hier belangen niet zoveel vliegen zijn als in België. –Om over mieren te zwijgen.

            ..ik mijn haar al perfect samen kan doen met alleen een pen. –En ja, het houdt!  

            ..Sarah en ik al beide een aanbidder hebben? –Sarah de leerkracht Programmatie  en ik de student. Zij de stille, ik degene met een aandachttekort. Zij de ‘oudere’ maar verstandige, ik het kindje wa nog in z’n pubertijd zit. Beter zo, die leerkracht is echt niks voor mij.

            ..het hier Elke Avond onweert en begint te regenen dat het giet?

            ..dat ik al honderden spelletjes Patience heb Uitgespeeld? –Als de stroom weeral eens uitvalt kan de verveling wel eens toeslaan ja..

            ..ik op 11 oktober misschien naar Tiësto ga?

            ..de muizen hier in huis gewoonweg té dik zijn om weg te rennen als je naar hen toe gaat? –Ze wachten nog het liefst gewoon tot je ze eten geeft.

            ..een mes hier overbodig is aan tafel? –Het liefst eten ze nog zonder vork ook.

            ..het leeggoed in restaurants gewoon met een wasmand wordt rondgehaald?

            ..de traditie van het Marimba bespelen bijna uitgestorven is? –Jammer. 
            ..ik hier met een dubbel donsdeken slaap? -Ma da ligt vooral aan mij denk ik :) (20°C is koud hoor ;o)

            ..ik het heel fijn vind dat jullie zo trouwe volgers van mijn blog zijn? –Reacties blijf ik ook nog steeds leuk vinden! ;) 

Dikke kuss xx

Voorbereiden loont. Independence Day 2011.

Gisteren en eergisteren waren twee dagen om nie over te klagen. -Kga et zo laten staan, ik merk net da het rijmt, leuk leuk :D- Zoals ik al eerder heb gezegd werden er megaveel voorbereidingen getroffen voor deze 15e september en nu hebben we dus kunnen zien waar het eigenlijk allemaal om ging. Ook woensdag mochten we vroeger naar huis, deze keer om 11u45 al. 'Mogen' is veel gezegd, want een echte toelating hebben we eigenlijk nie gekregen. Twas vooral een kwestie van maken da ge weg zijt als niemand nie kijkt :D De defilés waren al bezig van 's morgens acht uur, en we wouden er toch nog iets van gezien hebben, wij vonden in ieder geval dat het ons volste recht was. In de volle zon stonden we daar dan, naar een supermooie stoet van enkele uren te kijken. Al die moeite van de voorbije dagen was echt supermooi. School per school kwamen ze allemaal voorbij geparadeerd. Iedere school met zijn eigen orkest en verschillende groepen dansers en danseressen. Dit heeft me dan ook een aantal heel mooie en schattige foto's opgeleverd. Ook in die groep van honderden en honderden vielen Sarah en ik meer dan op, wat maakte dat als wij ergens voorbijgingen, er meer aandacht aan ons werd besteed dan aan de stoet. En ook door de kindjes In de stoet werden we opgemerkt, wat maakte dat ze extra schattig lachten als ik een foto wilde maken. Of net niet. Enkele onder hen keken alleen nog bozer, omdat het te warm was en ze er geen zin in hadden, en tot overmaat van ramp zouden we daar dan nog een foto van maken ?! Zij vonden het blijkbaar niet kunnen, maar het heeft wel enkele funny beelden opgeleverd :D
De rest van die dag is er niet meer veel gebeurd. Of toch niks waar ik het nu over wil hebben :)

En dan DE dag waar het allemaal om draaide! Om 6u30 stond ik naast mijn bed, want om 7u zou het defilé vertrekken, en hier wilde ik deze keer gene minuut van missen. Ready to go om 6u55 zeiden ze mij dat ik nog meer als tijd genoeg had, misschien dat het allemaal zou beginnen tegen half 8. Of misschien 8u. Dat hadden ze gerust eerder mogen zeggen. X aantal sudoku's verder op mijn GSM stuurde Rocio mij een bericht of ik naar het park kwam. Zo gezegd zo gedaan zo gegaan hebben we daar zitten wachten tot het eindelijk zou beginnen. De klok sloeg ondertussen al 20 na 8. Aangezien we er al meer dan op tijd waren hadden we dan ook een vrij goede plaats. Aleja. In de vol zon. T was afzien. Kwas dan ook superblij da er iemand met een paraplu achter mij kwam staan, zoda ik er bij onder kon. Met alle gevolgen van dien, mijn gezicht is echt roodroodbruin, en mijn armen en nek vormen een leuk contrast met mijn geweldige benen en buik.Miljaar. Mijn broertje Julio César liep ook mee in het defilé, en die was dan ook superfier toen ie zag da ik foto's van hem trok en hem filmde. -We doen er echt alles aan om interesse op te wekken bij mijn familie! :D- En ook vandaag heb ik enkele mooie plaatjes kunnen vastleggen! :)
Manne, ik ben echt aan het zoeken naar een manier om die foto's eens eindelijk allemaal op mijn blog te kunnen showen, khoop da et een van dees eens gaat lukken ;o

Dinsdag de 13e

Zou het iets uitmaken, het feit dat we de 13^e waren ? Ik wist het niet, maar ik was goedgezind opgestaan, had mijn gelukssokken aangedaan, die leuke blauwe Tshirt en mij jogging van school, die gangstastylejogging ja J Het water buiten was best koud maar ik genoot van de ‘douche’ om 5u30. Ja, da wilt al zeggen da ik echt goedgezind ben J Dan komen we aan het ontbijtdeel. Zoals ik wel al had kunnen raden de avond er voren zouden er geen cornflakes zijn. En ik had gelijk. Boke met choco! Ok, mijn humeur krijgt ge vandaag nie zomaar kapot. Of toch nie na een half uur al. In school aangekomen moesten we weeral naar de gymzaal, op een dinsdag ? Weer een voorstelling gelijk gisteren ;o Maar deze was niet zo langdradig, mijn stalker zat langs mij en Isman en Sarah en ik hebben best wat gelachen met het kalf wat er stond –ja een echt!- en hebben foto’s van België bekeken, en foto’s met het kalf gemaakt J We hebben wel gelachen ja, en de zuster heeft het gezien gehad, maar zolang wij het waren kon het precies nie zoveel kwaad J En over mijn stalker gepraat, hij is 16, veel te jong voor mij dus. En te klein. Ma da heeft em nog nie door blijkbaar :p Elke pas die ik zet, die zet hij ook. Das best wel grappig. Ma toen begon em net iets te irritant te worden naar mijn goesting, en toen em nie Spaans, nie Engels, nie Frans verstond, is de Vlaamse Furie even in mij opgekomen. En da werkte. Dus nu weten we het voor de rest van het jaar J &Kheb mijn arm ook nog verbrand toen iemand het lijmpistool tegen mijn arm duwde ipv tegen die karton om onze vlag op te hangen aan de klas ;o Aww! :p .

Aangezien we na de speeltijd van 9u40 geen les meer hadden –lees : les hadden maar of zonder leerkracht of zonder leerlingen- hebben we daarna nog wat verder gebabbeld met Isman etc, en die zijn hele levensverhaal gehoord. Hij is 22 en nog steeds in het middelbaar, en onbewust vroegen we hoe dat kwam en hij is foto’s gaan halen enz, en blijkt dat hij een wees is geworden, al van het een naar het ander is verplaatst en daardoor ook nog steeds op school zit. Toen we tegen 12u naar de klas gingen om onze boterhammen te gaan halen zeiden de anderen dat ze naar huis gingen, dus zo gezegd zo gedaan. Om 12u gedaan ipv om 15u, mwoehhaha ! Toen we thuis waren heb ik heel even gefacebook’t, ma ik had mijn laptop nie bij dus na 5min blokkeerde die pc, Sorry Hanne! En Diego kwam mij uitdagen, en die z’n uitdagingen ontloop ik nie. Whoe, ik sla u ! ;o Tja als hij een meisje slaat dan mag ik terugslaan toch ? Zo gezegd zo gedaan tot hij opgaf omda z’n arm pijn deed. Doe maar lekker stoer. –Kmoet toegeven da ik ook wel ’n blauwe arm had (a)- Al wou hij toch nie opgeven en werd er nog geknokeld, ma ondertussen is het blauw al terug uit mijn hand weggetrokken :D En waarschijnlijk ga ik vanaf volgende week naar de fitness gaan, hier keek ik echt naar uit. Khoop da et door gaat :D Tegen vieren zijn Sarah en ik ook nog foto’s gaan maken in het dorp en het CC gaan bezien, hennig nice :p En daarna, daarna niks meer. Hengen op straat, tot het uiteindelijk op een gesprek over Sahira is gekomen. Ik ga eens met die gaan praten. Als ik de kans er toe krijg. Meer nieuws volgt ? 

In ieder geval, zoals de meeste dagen begint het goed en geweldig en great, komt het op z’n toppunt tegen de middag en gaat het weer straight down als ik thuis kom :D Ongeveer toch J

 

Ahja, misschien ook nog tof om af te sluiten, ter is blijkbaar gisteren iemand neergeschoten in de buurt van mijn straat. Marysol zei mij da toen ik vroeg waarom ik nie alleen naar huis mocht. Toen ik da vandaag aan één van mijn klas vroeg antwoordde die heel droog : ‘Ahja da kan, bwa, ik maak mij daar geen zorgen in, da gebeurt wel vaker.’ Haha ? . :D

Kuss kuss love you all! <3

Maandag.

Regen.

Wat het Weekend betreft, veel spannends is hier niet gebeurd.
Zaterdag was zo een beetje een gewone dag da ge nie egt slecht ma toch ook nie supergoedgezind uit u bed zijt gestapt. We zouden pannenkoeken gaan bakken en daarna zou ik Skype'n met het thuisfront! De dag begon zonnig en niet te warm dus dit was al goed. Ik ging naar de keuken maar de meid was vergeten melk te gaan halen dus die sprong recht en vertrok meteen. Ook goed want er zijn al keren geweest dat ze net iets minder enthou rechtsprong. Daarna staat mijn gastbroertje plots voor me helemaal klaar om de douche in te stappen. Jap, die heeft al geen geheimen meer voor mij :D So far, so funny, so good. Ik dacht al aan de pannenkoeken die ze me gevraagd hadden te maken maar die plan ging dus blijkbaar niet meer door. Mijn 'mama' was niet eens meer thuis, en ook Julio was plots vertrokken. Ok. 't Was half 8 en ik wou dat het al 11u was, ik zou immers pas rond 12u naar Sarah gaan. Maar die hele voormiddag alleen, nee, da heb ik nie volgehouden, dus stond ik al vrij snel bij Sarah aan de deur. Toen een Skype'je met Oma, Charl en papa, aleja, Skype'JE, 2uur, ma mijn dag was toch gevuld. Later zijn we naar het park gegaan om foto's te maken en Sarah had het in haar krollen gekregen haar haar te laten kleuren, dus zo gezegd zo gedaan. Eenmaal terug thuis was ik weeral blij dat het tijd was om mijn bed in te kruipen, ik heb het gevoel da da nog het meeste interesse in mij heeft :D
En dan zondag, vandaag dus. Kging uitslapen. Tot 6.45 en toen had ik er genoeg van. Das toch al vrij lang, ik was fier op mijneigen :D Dan nog eens een buitendouche, de zon stond perfect dus da was ook al lekker warm. Ik voelde me goed, heb mijn boek uitgelezen, was teleurgesteld over het open einde maar het was toch een supermooi boek, en ben naar Sarah gegaan tegen 13u. Ik zei dat we op school niets anders deden dan knutselen, dus da hebben we hier ook maar gewoon verder gezet :) Kwestie van die witte muren van mijn kamer wat op te fleuren :) En nu zit ik hier, stuck because of the rain maar mij hoor je niet klagen, ik zit hier goed! Al zal ik sffs wel een taxi ingestuurd worden.. :D

Wat volgend weekend betreft, da zal iets gevulder zijn! We gaan naar Tegus, blijven daar overnachten wegens een verjaardagsfeestje van iemand die we niet eens kennen maar aangezien we blank zijn mogen we overal als VIP binnen en worden we ook zo behandeld, en het weekend erna gaan we terug naar Tegus, maar deze keer naar Carolina, en daar kijk ik echt naar uit! ^^

Kusss xxx

Sneller.

De eerste schoolweek is al om, en ik moet toegeven, die is best snel gegaan! Zoals ik al eerder zei, zoveel wordt er op school dan ook nie gedaan :) We hebben zowat de hele week, jaja, zowat elk uur van de dag zitten knutselen voor Independence Day volgende week donderdag. Ik kijk er wel naar uit want we hebben super veel zitten knutselen, alles is zowat blauw en wit gekleurd en de hele sporthal wordt klaargemaakt voor een of ander spektakel. Sarah en ik helpen dan wel, maar weten eigenlijk niet precies waarvoor :) Whatever :p
Vandaag zijn we tot 17u in school gebleven om nog wat extra te helpen enz, en wat blijkt ? Het levert ons ook nog eens extra punten op! En die zullen we nog wel nodig gaan hebben denk ik :p Dus ik denk da ik maandag en dinsdag en woensdag ook maar ga na blijven :p
Onze uniformpjes zijn ondertussen ook al in de maak, en de sportoutfit, die hebben we al . Al hebben we er nog nie veel gebruik van moeten maken, ma het zit wel tof :p Gangsta .

Om het dan nog een beetje over de rest van de week te hebben, laten we zeggen dat het er eentje was met veel Ups and Downs. 's Morgens heb ik zowat elke keer zitten wenen, voor dat ik naar school ging, en ik was dan ook blij als ik eindelijk kon vertrekken. Ge zit daar dan, alleen aan tafel enz, en ge hebt té veel tijd om na te denken, willen of niet. En als de meid dan ook nog eens heel koel antwoord van 'Cornflakes, ah nee, die heb ik niet gekocht. :)' Nee dan lach ik nie. Uiteindelijk zijn het allemaal van die kleine dingen ma zo dingen zijn de druppels die gewoon de emmer doen overlopen. Ik heb het er dan ook met Marysol over gehad, en alles is eruit gekomen. Die zal het wel aan haar mama hebben vertaald, en die laatste zal het ook tegen mijn 'mama' hebben verteld, want toen ik gisteren 'thuis' kwam was er plots interesse in hoe mijn dag was, wat ik precies gedaan heb, alles wat ik aan had, bij me had was mooi en sjiek gemaakt, het viel gewoon op. Aangezien ik goedgezind was toen ik van Sarah terugkwam hebben we wat gepraat -japs, plots verstond ze me!- en ben ik erna gaan slapen. Vreemd, ma goed. Nog niet zeker da dit me van gedachten doet veranderen, want als zij een heel jaar geforceerd moet doorbrengen, dan heeft zij er ook niets aan. We zullen wel zien..

Maar ook de Ups mogen niet vergeten worden! :) Sarah en ik hebben pannenkoeken gebakken, op Oma's wijze! Crêpes dus, want pannenkoeken zijn maar heel klein en dik volgens onze lieve Hondureesjes :) Hier hebben we echt wel lol mee gehad, vooral toen we ze vandaag mee naar school namen met een dikke laag choco. Even jullie aandacht dus nu. Neem NOOIT pannenkoeken met een lekker dikke laag Choco mee naar school als het warm weer is! Want het zag er nie uit :p Het smaakte wel, ma als ge het zag en nie wist wa het was, dan zou ge het ook nooit raden :p Helemaal uit het zilverpapier gelopen, en het plastieke zakje waar het instak, da hing ook helemaal vol choco. Achja, het heeft wel geleid tot een Feel good moment, dus da was het waart :D
En gewoon school, de leerkracht wiskunde -Profé Raúl- , da draagt ook al allemaal tot hennig wa lol, dusja, we raken er wel :p

Veel meer heb ik eigenlijk niet te zeggen over deze week, school is zowat elke dag hetzelfde geweest en veel meer spannends is er niet meer gebeurt :)

En allerliefste Charl'tje, ik kijk er naar uit u morgen nog eens te zien op Skype! x
Dikke kus aan jullie allemaal! <3

Another day.

A new start.

De eerste schooldag zit erop!
Nadat Diego, Sarah's broertje, ons een rondleiding had gegeven doorheen de school verzamelde iedereen zich in de sporthal. Zoals elke maandag start men de week door te bidden en het volkslied te zingen, dus vandaag geen uitzondering. Na dit tafereel stelde de hoofdnon ons voor met de volgende woorden : "Zoals jullie al gezien hebben zijn er twee nieuwe Maraika's (zie de AFS studente van vorig jaar : Mareike). Hun namen zijn Sarah en Lore. Wees lief voor hen." Plots waren een 200tal gezichten op ons gericht. Knalrood gingen we verder aan deze spannende eerste schooldag.
Vervolgens kregen we onze klas toegewezen. Als we alles goed begrepen hebben starten we in het vijfde jaar, zodat we na de vakantie mee kunnen overgaan naar het zesde. Aanvankelijke hoopte ik te kunnen beginnen in het zesde, maar omdat we een leuk klasje hebben gaan we niet vragen om dit te kunnen veranderen. Dit leuke klasje bestaat trouwens uit 10 meisjes -Sarah en mij erbij gerekend- en 1 jongen. En af en toe ook nog een leerkracht. Ma da laatste, das nie altijd zeker.
Het middaguurtje leek in het begin lang te gaan duren, maar al snel kwamen die ene jongen en nog een meisje bij ons zitten, en nog geen 2min later zat ook Meneer Raoul bij ons, de wiskundeleerkracht. De middagpauze was sneller om dan verwacht. De jongen van bij ons in de klas had niet veel praats bij zich, en dit is normaal niet het geval zeiden ze. Ocharme, het kindje was verlegen. Nu was het Carlos' beurt om rood te worden, al kon je niet met zekerheid zeggen of dit het geval was met hun donkere huid.
Met zo'n 10 lesuren van elk 40 minuten duurt een schooldag hier van 7u tot 15u. Lang klinkt dit, maar van lesgeven is er eigenlijk nie veel sprake, dus wordt er maar wat gebabbeld en rondgehangen.
En ook ons uniform is in de maak! Jaja, op maat. Ik ga mijn best doen zo snel mogelijk een foto te laten volgen!
Wat ook wel leuk is om te weten is dat :
  ...je gewoon mag eten, drinken en snoepen in de klas.
  ...je niet eens toestemming moet vragen om de klas in en uit te mogen, bvb om naar het toilet te gaan (of om gewoon te vertrekken moest je het beu zijn);
  ...je gescant wordt met een metaaldetector vooraleer je de school binnen mag (en dat Sarah en ik gewoon door mochten lopen, blijkbaar zien we er dus betrouwbaar uit).
  ...het schoolhoofdencorps bestaat uit allemaal nonnekes.
Zo, dit was ongeveer mijn eerste echte schooldagje. 't Amusement nog deze week! :D Kuss X

Leuk vooruitzicht .

Aanvankelijk keek ik er een beetje tegenop, maar we zouden dus met mijn gastmama naar Tegucigalpa gaan. –Voor de slimmeriken onder ons, das idd de hoofdstad- De eerste vraag die eigenlijk gisteren in me op was gekomen was ‘Mag Sarah mee?’, ma da was dus al allemaal geregeld. Stel u voor, Lore die een hele dag al zwijgend volgt. Moeilijk voor te stellen hé? :p Geen probleem dus, want blijkbaar zouden het alleen Saira, Sarah en ik zijn. Dat belooft! ;o We vertrokken om 8u met de bus om rond half 11 elf uur aan te komen. Dit was een busrit zoals geen ander! Na ongeveer een half uur al nam iemand het woord. Hij nam zijn bijbel bij zich en besloot ons wat wijzer te maken. We bleken niet de slimsten te zijn denk ik, want hij heeft het nog de rest van de busrit volgehouden, ik vroeg me af of hij geen keelpijn kreeg van al dat overtuigend schreeuwen. Toen Sarah me dus een oortje van haar Ipod aanbood zei ik geen nee.  Eens in de shoppingmall. dachten Sarah en ik dat het nog wel leuk kon worden, want terwijl Saira haar broer zou opzoeken zouden wij wat kunnen rondwandelen. Haha, dit hadden we alleen maar kunnen hopen. (Papa heeft het me idd al vaker gezegd, ‘denken is altijd mis.’) We liepen rechtstreeks naar een winkel voor hondenbenodigdheden, nuja, ik had niet echt een kleedje nodig voor mijn chihuahua die ik nie heb. ‘Zet jullie’ was wat we te horen kregen. Hoe? Mochten we dan niet Evennnn gaan kijken ? Na tien minuten heb ik dan toch gevraagd of we eens mochten gaan zien en we mochten, maar alleen in de winkel ernaast. We zijn 18, dat zal wel lukken. Na tien minuutjes hadden we het daar wel gehad en zijn we terug in de hondenwinkel op een bankje kunnen gaan zitten! Echt een toffe dag ging dit worden, nie normaal! Dus na nog eens een tiental minuutjes dezelfde vraag, maar nu of we eens in de winkel aan de andere kant mochten gaan kijken. Ik stelde voor dat we niet langer dan 10min achterbleven, yes, ‘twas geregeld. Op die 10min hadden Sarah en ik de hele mall al gezien. Terug in dat winkeltje, waar dus de vrouw van Saira’s broer bleek in te staan gingen we naar diens thuis. “Yeey!” Maar eens kennisgemaakt met diens dochter, Carolina, hebben we een superdag beleefd! Ze sprak ook engels en heeft ons vragen gesteld over vanalles en nog wat en besloot eveneens ons wat te laten zien van de stad, nu we er toch waren. We gingen naar nog enkele andere Malls, waar we, jaja je hoort het goed, CHOCO konden kopen! Choco! Chocochocochoco! Al wordt da hier blijkbaar wel als een luxeproduct beschouwd, want de Tshirt die ik kocht was goedkoper dan de pot choco =/ Maar ik was gelukkig nu, zo met mijn choco, Oreokoekjes en Toblérone :) Deze dag kon in ieder geval niet meer stuk. Ze stelde ons ook voor aan haar 3 broers en dit waren best wel vriendelijke gasten, hele kerels :D Eentje ervan zal over een jaartje ofz trouwen met een meisje dat vier jaar in Brussel heeft gestudeerd, en idd, dus ook Nederlands en Frans kan. (Ik ga voor het testen van haar Franse kennis gaan denk ik.) Daarna heeft ze ons ook nog naar een cupcake winkeltje meegenomen. Delicious! Heerlijk gewoon, en het oog had ook wat! In België moet ik zo nog iemand vinden ;o Het probleem was dat we eigenlijk al volzaten van het heerlijke middagmaal dat Carol’s mama had gemaakt, kip had me nog nooit zo gesmaakt, en de rest, wa het ook mocht zijn, deed me er gewoon veel te veel van eten. Maar het probleem was dat de cupcakes de terugreis niet zouden overleven, dus het was een nu-of-nooit keuze. Rarara. En doe er maar ineens twee. Ik kon echt niemeer. Na deze zalige dag waren Sarah en ik meer dan voldaan en helemaal klaar voor de terugreis, dus zo gezegd zo gedaan. De busrit terug was eveneens lachwekkend angstaanjagend. Zo in de donker is dit verkeer toch helemaal niet zo dat. Bocht na bocht kon ik mijn cakejes bijna terug begroeten. Chance’ke dat ze net genoeg de tijd hadden gehad om voldoende te zakken. Degene die voor me zat zal ze er vast en zeker dankbaar voor zijn geweest. 

Titelloos .

Marysols verjaardag today. Feestje! Aleja, tis hoe ge et noemt eh. Een paar vriendinnen van haar waren gekomen en die kameraden van Diego, zoals eigenlijk elke dag, zaten er dus ook. ‘Bad Teacher’ is opgezet geweest, met als bedoeling het voor de meisjes te houden. Maar zoals ik al zei, die kameraden van Diego waren er ook, en tis vrijwel algemeen geweten, ma jongens onder elkaar, das van tijd tot tijd nog erger dan meisjes. De tijd verstreek, de film kwam op z’n einde en we hadden honger. Wa er klaar stond weet ik nie, ma het was alleszins enorm lekker! Weer rijst, ma toch, met scampi’s enzo, een soort couscous. Goeie boel da :D