Als een bezige bij.

Hmm, ik sta voor een keuze. Of ik zet een nieuw blogbericht, of ik zet er geen. Nuja, ik heb dus gekozen voor het eerste, maar ook hier komt er weer een vraag bij kijken. Wat ga ik nu juist ín dat blogbericht zetten? Het moet interessant zijn, leuk om te lezen, niet te zagerig. Wel, best een veeleisend gedoe. Ik zal maar eens beginnen nadenken.

Eigenlijk was ik al aan het nadenken. Maar helemaal niet over dit blogbericht. Ik was aan het denken dat ik die stomme Papier Maché ballon nog moet afmaken en dat ik daar helemaal geen zin in heb. En dat ik mijne was nog moet binnenhalen en opplooien waar ik gisteren 3u met de hand aan het zitten wassen. Verder zit ik ook nog te piekeren over een stom facebookgesprek van gisterenavond. En dan als 'laatste' ben ik mij nog aan het bedenken dat ik eigenlijk mijn tijd beter wat nuttiger zou gebruiken dan hier nu te zitten zitten.
Ik ga een planning opmaken. Over een half uurtje ga ik de was binnenhalen en opplooien, als al die zeer nuttige gesprekken met jan en alleman beeindigd zijn en wanneer ik nog eens denk dat het wel écht tijd wordt om eraan te beginnen. Nu die was enz, da doe ik met plezier, ma de gedachte da ik erna aan die ballon moet beginnen, doet me de moed in de schoenen zinken. Ik ben namelijk met een cursus 'Manualidades' begonnen en eigenlijk komt het er gewoon op neer da da helemaal niks voor mij is. Voor zo prullewerkjes en geknutsel heb ik het geduld gewoonweg nie. En de goesting ook al helemaal niemeer als uwe ballon dan nog eens kapotspringt als ge halverwege zijt. Jijiijijij! -Wat een sarcasme- . Ik wil eigenlijk nog steeds les gaan geven in dat schooltje dus wordt het alweer tijd dat ik van mijn bed spring en daarnaar toe ga. Ma ik moet eerst die ballon nog afmaken. En tegen dan is da schooltje toe. Dus das voor morgen. Goed. En verder?

Tegen da ik die ballon af heb zullen we al wel heel wat uren verder zijn, dus moet ik nog wel iets plannen? Ik wil mijn boek verder uitlezen, want anders kan ik weer niet slapen omdat ik daar ook nog eens over lig te piekeren. Of misschien is het misschien wel beter hem niet te lezen, dan kan ik tenminste piekeren over dat verhaal dan over het stomme facebookgesprek van gisteren, want ik ben er nog niet over uitgepiekerd. Nu kan ik tenminste in de namiddag ook al piekeren, piekeren over hetgeen ik deze avond wil piekeren. Het beloofd nog een vermoeiende dag de worden..

Ik ga maar eens kijken of er nog eten op zoek naar gezelschap is.
[Pauze, ge kunt nu ook ff allemaal op zoek gaan naar eten wa gezelschap zoekt, drinken is er misschien ook nog wel in de frigo, en naar het toilet gaan, maar die keuze is aan jullie.]

Ik bedacht me net dat jullie het misschien wel leuk zouden vinden ook iets te weten te komen over gisteren. Over dat facebookgesprek ga ik het niet hebben, maar het begon allemaal..  deze morgen in mijn melkherbergje. Nee net niet maar ik vond het even grappig genoeg om te vermelden.
Het begon dus allemaal om 7u, toen ik opstond. -Tof hé.
Het vervolgde zich met het feit dat ik om half 8 naar Cindy haar thuis ging omdat we om 8u Clases de Manualidades hebben. Dit was leuk. -Even ben ik eens niet sarcastisch.- Het was ook leuk, omdat mijn ballon toen nog steeds leefde. En omdat we veel aan het lachen waren, want de groep ik wel leuk. (Vandaag was ik eigenlijk aan het denken dat ik gewoon naar daar zou gaan om bij de groep te zitten, met een tasje koffie ofz, en dat zij maar knutselen, ik kijk wel?)
Om 12u was dat gedaan en ben ik met Cindy mee naar huis gegaan. Daar heb ik weer van die heerlijk lekkere rijst gegeten met enkele tortilla's. Ook nog vrij spannend.
[Dahmn, tis half 3 ik zou aan mijne was beginnen]
Toen ben ik naar huis gegaan (rarara, om te eten ja .. ) en omstreeks 14u ben ik aan mijne was begonnen.
De tijd verstreek en het werd 16u, Wiskundebijlesgeef-tijd dus. Oscar en Ricardo stonden om stipt 16u aan de deur, dit was ik helemaal niet gewend van onze Hondurezen. Maar goed, ik had ook geen zin om te moeten zitten wachten op hen, ik had gezegd 16u dus das omda ik da bedoelde, ma toch was ik nog steeds in shock toen ze dat ook effectief waren, tegen al mijn verwachtingen in. Ik stond dus nog steeds te wassen, heb mijn broek uitgespoeld en op de wasdraad gehangen. De rest van de was zou maar even moeten wachten. In ruil voor een vermoeiend uur Afgeleiden en AntiAfgeleiden heb ik een 2L fles Cola gekregen van de jongens. Geweldig. Al was ik daar wel heel erg blij mee. -Al de Tweede keer dat ik eens even niet sarcastisch ben!-
Kwart na 5. De jongens terug de deur uit, Lore terug naar de pila, de rest van de was doen. Schrob schrob schrob zeep zeep zeep & spoel spoel spoel en klaar is kees. (Lees: En klaar was ik, lore)
Ondertussen was het alweer etenstijd en daarna heb ik me op mijn bedje gezet, met mijn piekerboek. Want het verhaal is superspannend ondertussen. Goed geslapen had ik gisteren ook al niet want blijkbaar moest ik nu net dát hoofdstuk niet lezen voor het slapengaan. Maarja, zo heb ik tenminste wat piekerstuff.
Even ben ik buiten naar de sterren gaan kijken, en toen ik zo al een kwartier aan de deur van mijn kamer stond, begon Rosa naar mij te kijken alsof ik ook een ster was. Met haar heb ik een superleuk gesprek gehad, over gewone dingen, maar ook over de serieuze dingen. Wat de familie hier betreft dus. En toen kwam die familie binnen dus kon ik terug naar mijn kamer. Geen probleem want ik had mijn boek. Maar toch nog even facebook checken -misschien was er wel iets ernstig gebeurd in Belgie!-. Maar België sliep al. En Spanje nog niet. Dus begon Spanje met Honduras te communiceren. Meer dan een uur. Meer dan een uur gepieker erna. En te weinig uren slaap om af te sluiten. Het moest er ooit van komen.

Maar nu ben ik terug wie ik ben -ongeveer- en heb ik eindelijk weer moed in mijn leven gevonden! Hahaha nee die heb ik altijd gehad, ik heb nu eindelijk de moed gevonden om van mijn bed af te springen en de was gaan binnen te halen voor het begint te regenen en dan aan die geweldige ballon te beginnen! Jipppiejippie yeeeeeeeeey!

Wel beste mensen, wish me good luck.
Mvg, Jeuris Lore.